پرسپکتیو در عکاسی

پرسپکتیو چیست؟

پرسپکتیو در عکاسی یعنی میزان فشردگی اشیاء در تصویر. این کلمات در عکاسی یعنی میزان فشردگی اشیائ در تصویر؛به عبارت دیگر: وقتی یک عکسی به بیننده حس عمق یا رابطه ی فضایی بین سوژه ها میدهد و همچنین دادن بُعد به اجسام در عکس پرسپکتیو است.

هرچقدر یک جسمی دور تر از چشم انسان باشد، کوچک‌تر دیده می‌شود. و همینطور در شرایطی که در پیش ‌زمینه تصویر شیء خاصی وجود داشته باشد که به دلیل رابطه‌ی این دو شیء، بزرگ‌تر دیده شود، شیء اول کوچک‌تر دیده خواهد شد.

و همچنین پرسپکتیو می تواند بر روی ظاهر خطوط صاف هم تحت تاثیر قرار ‌دهد. هر خطی که در یک عکس وجود داشته باشد، هرچقدر که از چشم بیننده دورتر باشد و یا هرچقدر که به خط افق نزدیک‌تر شود، خمیده‌تر خواهد شد. همچنین سطح چشم بیننده تعیین کننده چیزهایی است که بیننده می‌تواند در یک عکس ببیند.

برای مثال می توان گفت که اگر شما روی زمین بشینید، پرسپکتیو شما نسبت به زمانی که روی یک نردبان هستید متفاوت خواهد بود. ممکن است خطوط موجود در یک تصویر به نظر خمیده (یا راست) برسند و اشیاء مختلف ممکن است بسته به رابطه‌ای که با بقیه‌ی صحنه دارند بزرگ‌تر یا کوچک‌تر به نظر برسند.

<اگر بخواهیم به طور کلی و خلاصه بگوییم ، پرسپکتیو در عکاسی می‌تواند نحوه دیدن شدن یک شیء را براساس سایز آن و فاصله‌ای که با دوربین دارد تغییر دهد.

در هنر عکاسی به کار گیری پرسپکتیو و ایجاد حس عمق در تصویر نقش بسیار مهمی در ایجاد آثار هنری دارد

برای خلق زیباترین و خلاقانه ترین پرسپکتیو باید در هر عکسی که میگیری از چشمهای خود به خوبی استفاده کنید؛ همه ی عناصر موجود در صحنه را مورد توجه قرار دهید تا به وسیله آنها بتوانید آثار خلاقانه ایجاد کنید؛ به این نکته توجه داشته باشی که تقویت دید عکاسانه و تصوری که در هنگام عکاسی در ذهن خود تشکیل میدهید از مهمترین عوامل موفقیت در خلق یک عکس فوق العاده خلاقانه و جذاب خواهد بود.

کنترل پرسپکتیو درعکاسی با کمک لنز

بیشتر مردم عقیده دارند که یک لنز واید پرسپکتیو را افزایش می‌دهد و لنز تله ‌فوتو آن را کاهش می‌دهد. اما این موضوع خیلی هم مبتنی بر واقعیت نیست.

یک لنز واید فقط احساس پرسپکتیو اغراق شده را ایجاد می‌کند. دلیل این امر این است که در یک لنز واید فاصله زیادی بین سوژه‌ها وجود دارد و نزدیک‌ترین سوژه به دوربین، همیشه بزرگتر دیده می‌شود

با یک لنز تله فوتو، فاصله‌ی بین عناصر عکس کاهش داده می‌شود و به همین خاطر تفاوت اندازه‌ی اشیا خیلی مشهود نخواهد بود.

یک عکاس حرفه ای می‌تواند از این تفاوت‌ها به نفع خودش استفاده کند. برای مثال یک عکس منظره، هنگامی که در پیش زمینه آن عنصر خاصی وجود داشته باشد، جالب‌تر خواهد بود. با اینکه این عنصر در یک لنز واید بزرگتر دیده می‌شود، این لنز به عکس عمق و مقیاس پذیری می‌دهد و به بیننده این اجازه را می‌دهد تا فضای واقعی منظره را درک کند.

با لنز تله فوتو عکاس می‌تواند باعث شود بیننده دو شیء با اندازه‌های مختلف را تقریبا یک اندازه ببیند. برای مثال با دور شدن از یک ساختمان دو طبقه و قرار دادن یک انسان در موقعیت درست بین دوربین عکاسی و ساختمان، عکاس می‌تواند کاری کند که بیننده این انسان را دقیقا هم اندازه با سوژه ببیند.

چطور با پرسپکتیو کار کنیم؟

با اینکه ما همیشه درمورد “اصلاح” پرسپکتیو صحبت می‌کنیم، پرسپکتیو چیز بدی نیست. در واقع عکاس‌ها هر روزه از پرسپکتیو برای افزایش زیبایی یک عکس و چشم‌نواز کردن آن استفاده می‌کنند.

کنترل پرسپکتیو چیزی است که باعث می‌شود کار عکاس‌های بزرگ نسبت به دیگر عکاس‌ها متفاوت باشد.