نور نرم و نور سخت در عکاسی دو موضوع جدانشدنی هستند اما ما بیش از یک نوع نور داریم و در زمان عکاسی با انواع مختلفی از نور سر و کار داریم.
پیدا کردن نور سخت
فلاش رو دوربینی بدون اصلاح کننده معمولا باعث ایجاد نور سخت میشود. این به ان معنا است که ایجاد نور سخت خیلی آسان است و لازم نیست کار پیچیدهای انجام دهید. اما کنترل این نور سخت برای ایجاد عکس مناسب بسیار سخت و چالش برانگیز است.
این فلاش رودوربینی موجب ایجاد یک تصویر پاپارازی مانند میشود. این ظاهر برای بعضی عکسهای مد و فشن ممکن است مناسب باشد و شما میتوانید به راحتی از فلاش رودوربینی برای ایجاد نور سخت استفاده کنید.
حالت TTL معمولا در بعضی وقت ها خیلی روشن است و باعث ایجاد نور سخت میشود. در شرایطی که میخواهید کنترل بیشتری روی خروجی نور فلاش خودتان داشته باشید، از حالت دستی استفاده کنید. در شرایطی که بتوانید فلاش را از دوربین جدا کنید میتوانید الگوهای نوری مختلف را با نور سخت ترکیب کنید.
برای مثال نور دوگانه نوری است که فقط نیمی از صورت را روشن میکند. این الگو معمولا در بعضی مواقع در کنار نور سخت باعث خلق عکش های بسیار زیبایی خواهد شد. شما این امکان را دارید که با قرار دادن نور با زاویه ۹۰ درجه نسبت به دوربین از این نوع نورپردازی استفاده کنید.
در این روش نیز باید از منبع نور بدون اصلاحکننده استفاده کنید و یا از یک گرید برای محدود کردن منبع نور استفاده کنید. برای پیدا کردن نور سخت فقط کافیست که در یک روز آفتابی از منزل بیرون برویذد. خورشید یک منبع نور نسبتا بزرگ است ولی فاصله آن با سوژه به اندازهای زیاد است که معمولا بعضی وقت ها باعث خلق نور سخت میشود.
سختی استفاده از نور سخت خورشید این است که تعیین نحوهی تابیدن آن خیلی سخت است. عدم عکاسی در ظهر، تعیین محل دقیق قرارگیری سوژه و استفاده از رفلکتور به شما کمک میکند بتوانید به شکل هنری از نور سخت استفاده کنید.
همچنین در صورتی که خورشید دقیقا رو به پنجره قرار گرفته باشد، نوری هم که از طریق پنجره وارد میشود، به عنوان نور سخت شناخته میشود.
ممکن است برای کنترل کامل نور سخت به یک فلاش یا نور استودیویی هم نیاز داشته باشید ولی شما به آسانی میتوانید نور سخت را در فضاهای آزاد پیدا کنید.
پیدا کردن نور نرم
برای نور نرم شما به اصلاحکنندههای خیلی بیشتری نسبت به نور سخت نیاز دارید. این را در نظر بگیرید که هرچقدر منبع نور بزرگتر باشد، نور ایجاد شده توسط آن هم نرمتر خواهد بود. به همین خاطر دیفیوزرهایی که سطح مقطع نور را افزایش میدهند، وسیله کاملا مناسبی برای خلق نور نرم باشند.
بهره گیری از چتر یا سافت باکس در کنار فلاش اکسترنال و استودیویی نیز باعث افزایش سطح مقطع منبع نور شما میشود و در اخر نیز باعث نرمتر شدن منبع نور شما خواهند شد.
و همینطور میتوانید نور فلاش رودوربینی را هم نرمتر کنید. البته این موضوع کمی پیچیدهتر است ولی در حالی که یک سافتباکس بزرگ روی دوربین قرار دارد، عکاسی خیلی سخت خواهد بود. بنابراین به دنبال دیفیوزری بگردید که در عین کوچک بودن بتواند سطح مقطع فلاش را افزایش دهد.
یکی دیگر از روشهای نرم کردن نور فلاش رودوربینی بازتاب دادن آن است. در صورتی که نور این نوع فلاش را به یک دیوار یا سقف سفید رنگ بتابانید، بازتاب آن با سطح مقطع بسیار بزرگتری انجام خواهد شد و به این ترتیب شما میتوانید یک نور نرم داشته باشید.
هنگامی که با نور نرم کار میکنید و برخلاف زمانی که از نور سخت استفاده میکنید، احتمالا به تنظیمات نوری خیلی ضعیفتری نیاز خواهید داشت و باید قدرت فلاش را کاهش دهید. اما اگر قرار است از بازتاب نور فلاش استفاده کنید، امکان دارید از قدرت فلاش بالاتری استفاده کنید.
در حالی که در روزهای آفتابی ما شاهد نور سخت هستیم، ابرها مثل یک دیفیوزر طبیعی عمل میکنند و باعث نرم شدن نور خورشید میشوند. در روزهای ابری شما در فضای باز شاهد نور نرم خواهید بود. همچنین در روزهای ابری هم میتوانید در قسمتهای سایه عکاسی کنید تا نور نرمتری در تصاویر خودتان داشته باشید.
به غیر از این، نوری که یک ساعت قبل از غروب آفتاب و حدودا یک ساعت بعد از آن هم دارید خیلی نرمتر از نوری است که در ظهر در اختیار شما قرار میگیرد. نور تابیده شده از پنجره هم تا زمانی که خورشید به صورت مستقیم از طریق پنجره به سوژه نتابد نور نرم است. برای مثال در صورتی که خورشید در جهت شرق باشد، تمامی پنجرههای غربی، شمالی و جنوبی ساختمان نور نرمی را در اختیار شما قرار میدهند. و همینطور به عنوان یک عکاس، شما میتوانید با استفاده از پرده سفید نازک نیز نور پنجره را نرم کنید.