نکات عکاسی حیات وحش

حیات وحش معمولا در طول طلوع یا غروب خورشید در جریان است، و عکاسی زمانی که نور کم است می تواند چالش برانگیز باشد. حتی اگر با آخرین و بهترین دوربین DSLR موجود هم عکس بگیرید، باز هم به جایی می رسید که نور برای استفاده از تنظیمات ایده آل خیلی کم است.در این جاست که باید شروع به تکیه بر مهارت و تکنیک خود کنید تا میزان موفقیت خود را بهبود بخشید. در این مطلب از نمایندگی نیکون چند ترفند برای عکاسی حیات وحش به شما عزیزان آموزش می دهیم که به شما کمک می کنند تا تصاویر بهتر و قابل استفاده تری در نور کم بگیرم. نکات عکاسی حیات وحش را برای عکاسی در شرایط کم نور راهنمایی می کنند.

استفاده از یک لنز زوم

مراقب باشید که یک لنز زوم ممکن است حداکثر گشودگی دیافراگم متغیر داشته باشد. در حالت زوم شده به خارج احتمال دارد بازترین دیافراگم ممکن f/4 باشد، اما زمانی که به داخل زوم می کنید این اندازه می تواند به چیزی مثل f/6.3 افزایش پیدا کند. اگر لنز شما یک دیافراگم ثابت کلی دارد، در این صورت نیاز نیست نگران باشید. اما اگر ندارد، باید از این واقعیت که وقتی در حالت زوم شده به داخل (zoomed in) هستید نور کمتری به سنسور می رسد، آگاه باشید.

در مقابل ، در مورد زوم کردن به خارج (zooming out) و گرفتن یک عکس محیطی تر فکر کنید. در این حالت شما دیافراگم باز تری خواهید داشت، و ممکن است بتوانید به عکس قابل استفاده تری نسبت به یک عکس کاملا زوم شده به داخل با نور کم دست پیدا کنید.

استفاده از ایزو پایین

عدد ایزو سنسورها مقدار حساسیت آنها را به نور خورشید مشخص می کند. به این ترتیب، هرچه عدد ایزو بالاتر باشد، نور کمتری برای نوردهی مناسب عکس مورد نیاز است. اما با افزایش ایزو، نویز تصویر نیز افزایش می یابد. برای مقابله از این نویزها، بهتر است که از ایزو پایین تر استفاده کنید. با این حال، بعضی از صحنه ها ممکن است برای متعادل کردن مثلث نوردهی، نیاز به ایزو بالاتر داشته باشند. دانستن محدودیت های تجهیزات خود به شما این اجازه را می دهد که این کار را بدون آسیب رساندن بیش از حد به تصویر انجام دهید. با این حال داشتن یک تصویر با نویز بیشتر، بهتر از عکس تار است.

حالت دستی با ISO خودکار

همه دوربین‌ها حالت دستی با ISO خودکار و جبران نوردهی را ارائه نمی‌دهند، اما بیشتر بدنه‌های جدید این کار را می‌کنند. من حدودا پیشنهاد میکنم که در ۷۰ درصد از سناریوهایی که با آن مقابله می شود، حالت دستی با ISO Auto ترجیح من است.

این به من اجازه را می دهد دو پارامتری را که بیشترین تأثیر را بر ظاهر و احساس تصویر نهایی دارند. سرعت شاتر و دیافراگم کنترل کنم و در عین حال به دوربین اجازه می دهد تا بعضی از کارها را انجام دهد.

به عنوان یک عکاس حیات وحش، معمولا ابتدا به سرعت شاتر فکر می کنم. من می توانم سرعت شاتر را به اندازه کافی سریع انتخاب کنم تا یک اورکا در جزایر سن خوان را منجمد کنم (حدود ۱/۲۰۰۰ ثانیه) یا به اندازه کافی آهسته برای ایجاد یک پرتره تمیز و کم صدا از یک گوریل کوهستانی در جنگل های کم نور .

من می توانم این کار را به سرعت فقط با یک انگشت روی دکمه فرمان برای سرعت شاتر انجام دهم و ISO به طور خودکار برای حفظ نوردهی مناسب دنبال می شود. من علاوه براین از این تکنیک برای پرندگان استفاده می‌کنم، سرعت شاتر را برای پرتره‌ای از پرنده نشسته پایین می‌آورم و سپس به سرعت افزایش می‌دهم تا پرنده را در حال پرواز بگیرم.