عکاسی منظره سیاه و سفید

یک عکاس منظره سیاه و سفید خوب هنوز هم فقط یک عکس خوب است. عکس های خوب سوای رنگی یا سیاه سفید وسیاه بودنشان عکس های خوبی هستند. بعضی اوقات ، حتی انتخاب یک نسخه بهتر از این دو نیز دشوار است. این به وضوح نشان می دهد عناصر اساسی ترکیب بندی در جایگاه مهمتری از سیاه و سفید بودن یا رنگی بودن عکس قرار می گیرند.در این مقاله از نمایندگی نیکون قرار است به نکات مهم عکاسی منظره سیاه و سفید بپردازیم.

عکاسی از منظره با سه عامل زیر تعریف می شود البته ممکن است برای همه عکس ها صدق نکند و هر سه این ویژگی ها هنگام عکاسی به روش سیاه و سفید تغییر می کنند:

پیش زمینه، پس زمینه و آسمان.

اول، عکاسان منظره اغلب پیش زمینه ای (فورگراند) جالبِ توجه، انتخاب می کنند. در عکاسی سیاه سفید هم تا اینجا همین گونه است، اما خب پیدا کردن سوژه هایی که از نظر نور و روشنایی از محیط اطراف خود متمایز هستند، به ویژه با شکل های قوی یا خطوط اصلی، اهمیت بیشتری دارد. به همین دلیل است که مناظری مانند شکل شن های صحرا در ایالت یوتا برای عکس های سیاه و سفید خیلی خوب از کار در می آیند. در حالی که مثلا تصویر گل ها در عکس بعد از آن، چندان بدرد سیاه و سفید شدن نمیخورد.البته می شود با تغییر دادن روشنایی رنگ سبز (در فتوشاپ و …) به نتایج مطلوبی هم رسید.

شما می توانید با دوربین نیکون B700 یکی از فوق العاده ترین عکس ها را در این ژانر به ثبت برسانید برای دسترسی و اطلاعات بیشتر می توانید به نمایندگی نیکون مراجعه کنید و عکس هایی با کیفیت بیشتر بگیرید.

مُد سیاه و سفید در دوربین عکاسی

یکی از مزایای کار با دوربین های نیکون این است که می توانند به شما کمک کنند تا بیاموزید که در حالت سیاه و سفید ببینید. همه ی کاری که شما باید انجام دهید تنظیم کردن دوربینتان بر روی مُد سیاه و سفید (تک رنگ) آن است. سپس صحنه را به شیوه ی سیاه و سفید در حالت نمای زنده (Live View) به شما نشان می دهد، و اگر دوربینتان منظره یاب الکترونیکی داشته باشد، در آن نیز میتوانید نشان می دهد.

این به شما کمک می کند تا به صورت سیاه و سفید ببینید، بدون این که توسط رنگ حواستان پرت شود. این کار مفید است چون دیدن کنتراست تن ها، بافت، خطوط، اَشکال، الگوها، و نور را راحت تر می کند.

 فیلترهای کاهنده نور یا ND

فیلترهای کاهنده نور (ND)، تکنیک مخفی عکاسان منظره هستند. آنها به گونه ای ساخته شده اند که مانع نور بشوند به طوری که نور کمتری به سنسور دوربین می رسد.

برای درک این که چرا آنها اینقدر مفید هستند، بیایید در مورد تنظیمات معمول مورد استفاده برای یک عکس منظره فکر کنیم. اول از همه، برای به دست آوردن بهترین کیفیت تصویر، شما ایزوی خود را تا آنجا که ممکن است پایین تنظیم می کنید (ایزو ۱۰۰ یا ۲۰۰ در اکثر دوربین ها). سپس، دیافراگمی تنظیم می کنید که تضمین می کند همه چیز در صحنه در فوکوس واضح و شارپ باشد، در حالیکه از کوچک ترین (بسته ترین) دیافراگم های دوربین خود به دلیل نرم شدن مربوط به پراش اجتناب می کنید. اکثر عکس های منظره در f/11 یا f/16 گرفته می شوند.

با این تنظیمات متغیر، سرعت شاتر به سطح نور محیط بستگی دارد. در نور شدید آفتاب، سرعت شاتر ممکن است حدود ۱/۱۲۵ ثانیه باشد. در نور کم، این مقدار می تواند تا ۱/۲ ثانیه کم شود. اما چه می شود اگر شما بخواهید از یک سرعت شاتر آهسته تر (نوردهی طولانی) برای به دست آوردن یک اثر خلاقانه تر استفاده کنید؟ اگر ایزو و دیافراگم ثابت باشند، شیوه ای که فقط که می توانید به سرعت شاترهای طولانی تر برسید، استفاده از فیلترهای ND است.

هایلایت ها

ساده‌ترین روش برای نوردهی هایلایت‌ها استفاده از حالت نورسنجی نقطه‌ای است اما در صورتی که روی سه پایه عکاسی می‌کنید، می‌توانید به سادگی هیستوگرام را ارزیابی کنید. من توصیه می‌کنم که در صورتی که با فرمت Raw عکاسی می‌کنید از متد ETTR (Expose to the right) استفاده کنید و سعی کنید اطلاعات موجود در فایل را برای مرحله نهایی ادیت عکس افزایش دهید.