بک گراند فولو
عکاسان معمولاً بر این معتقدا که معمولا عکسهایی که سوژه در آن واضح است و پسزمینه تار یا بک گراند فولو ( محو) است، حرفهایتر از عکسهایی هستند که همه چیز به یک اندازه واضح و تخت و به اصطلاح در فوکوس است. به طور معمول، این تکنیک فوکوس انتخابی یا همان Blur عکس ۱۰۰٪ در دوربین انجام میشود و میتوان با انتخاب تنظیمات مناسب دوربین و لنز به روشی خاص به آن دست یافت. در ادامه همراه نمایندگی نیکون باشید.
عوامل اصلی ایجاد بک گراند فولو در تصاویر شما عبارتند از: دیافراگم باز، فاصله کانونی بیشتر و افزایش فاصله سوژه نسبت به پسزمینه.
علاوه بر این، عکاس میتواند پسزمینه را پس از تولید تصویر با فتوشاپ تار کند، اما زماان استفاده از این روش باید احتیاط کرد تا به طرز محسوسی تقلبی به نظر نرسد. همان گونه که متوجه شدهاید برای رسیدن به یک پسزمینه محو با کیفیت به یک دوربین نیاز دارید. اما اگر به کیفیت پایینتر راضی هستید. قسمت ادیت عکس بعد از ثبت را از دست ندهید.
عمق میدان
عمق میدان (DOF) به عنوان اندازه قابل درستی از یک تصویر در نقطه فوکوس (وضوح) تعریف میشود. عکاس باید بسته به ژانر یا هدف نهایی تصویر، در ایجاد تصویری با عمق میدان مناسب مهارت داشته باشد. به طور خلاصه ، پرتره ها با عمق میدان کم (جایی که صورت سوژه واضحترین قسمت تصویر است و سایر عناصر تار هستند) بهترین به نظر میرسند و تصاویر منظره با عمق میدان زیاد (جایی که همه چیز در فوکوس است) بهترین به نظر میرسد. البته بسته به ایده شما ممکن است این ایده متفاوت باشد.
تصاویر با عمق میدان کم، سوژه را بسیار بیشتر از پسزمینه متمایز میکنند و عکاس میتواند توجه را از اشیایی در پسزمینه که ممکن است حواسپرتکننده یا خوشایند نباشند، دور کند و یک بک گراند فولو ایجاد کند.
استفاده از لنز با دیافراگم باز
بک گراند در دیافراگمهای باز بیشتر فولو میشود. دیافراگم دریچهای در لنز است که به نور اجازه ورود به دوربین را میدهد که با f-stop اندازهگیری میشود. یک لنز با دیافراگم باز، دستیابی به بک گراند محو یا تار را بسیار آسانتر میکند.
یک دهانه بزرگتر (f-استاپ کوچک، مانند f/2.0) عمق میدان کمتری نسبت به یک دهانه باریک (f-stop بزرگ، مانند f/16) ایجاد میکند. به خاطر داشته باشید که دیافراگم میزان نور ورودی به سنسور دوربین را نیز کنترل میکند، بنابراین هنگام تنظیم باید برای نوردهی مناسب برای این مورد را در نظر گرفت.
عکاسان پرتره اغلب لنزهایی با بازترین دیافراگم f/1.2 تا f/2.8 را ترجیح میدهند، زیرا این لنزها به آنها ممکن است پرترههایی با پسزمینه بسیار تار ایجاد کنند. افرادی که از مناظر، معماری، وسایل نقلیه یا صحنههای دیگر عکس میگیرند ممکن است ترجیح دهند با دیافراگم بستهتری مانند f/8 یا f/16 عکاسی کنند تا تمام قسمتهای تصویر در فوکوس باشد.
استفاده از یک فاصله کانونی طولانی
فولوفاصله کانونی به فاصله بین لنز تا سنسور دوربین (بر حسب میلیمتر اندازهگیری میشود) هنگامی که سوژه در فوکوس است، نامیده میشود. لنزها فواصل کانونی زیادی دارند و یا یک فاصله کانونی ثابت (عدسی اصلی) یا یک فاصله کانونی متغیر (عدسی زوم) ارائه میشوند.
راحتترین روش فولو کردن زمینه
به زبان ساده خیلی خلاصه میگوییم که بهترین کار برای پیداکزدن و اسجاد یک پسزمینه فولو تنظیمات صحیح دوربین هنگام عکاسی است. کیفیتی که در این روش ایجاد میشود به مراتب بالاتر از ادیت تصویر در فتوشاپ و اپلیکیشنهایی که میشناسیم است. اما فراموش نکنید، همانطور که گفتیم اگر دوربین حرفهای ندارید، ناامید نشوید شما با دوربین گوشی موبایل هم قادر به ثبت و ساخت یک عکس با پسزمینه تار هستید. کافیست کمی تمرین کنید تا به نتیجه دلخواهتان برسید.
Aperture Priority
برای تنظیم گشادگی نسبی دیافراگم میبایست دوربین را در حالت عکاسی Aperture Priority که به معنی اولویت داشتن اندازهی دیافراگم بر پارامترهای دیگر است، قرار دهیم. دیافراگم بازی مثل F/2.0 و حتی بازتر مثل F/1.8 را انتخاب کنید. اگر دوربین شما معمولیتر است، از حالت عکاسی پرتره که برای عکاس از چهرهها در نظر گرفته شده استفاده کنید.