ایزو خودکار
احتمالا باخبر هستید که اکثر دوربین های دیجیتال مدرن این قابلیت را دارند که ISO را به صورت خودکار تنظیم کنند در دوران فیلمبرداری، شما یک رول فیلم را در دوربین خود می انداختید و ISO یا همان ASA که در آن زمان شناخته می شد، برای کل رول ثابت می شد.نمایندگی نیکون منظور از ایزو خودکار و کارکرد ان را در این مقاله برایتان توضیح داده است با ما همراه باشید.
با دیجیتال، نه فقط امکان این را دارید که ISO خود را در لحظه تغییر دهید، همچنین می توانید دوربین خود را نیز تنظیم کنید تا به طور خودکار آن را تنظیم کند. قبل از اینکه در مورد Auto ISO صحبت کنیم، اجازه دهید کمی مرور کنیم.
مثلث نوردهی
مثلث نوردهی سه متغیری را که مسئول شیوه جمع آوری و ثبت نوردهی دوربین شما هستند مرتبط می کند: سرعت شاتر، دیافراگم و ISO. سرعت شاتر مدت زمانی است که سنسور در معرض نور قرار می گیرد. سرعت شاتر بیشتر نور کمتری را به داخل میدهد و در سرعتهای طولانی تر نور بیشتری را وارد میکند.
دیافراگم
دیافراگم به اندازه دهانه لنز است. یک دهانه بزرگ اجازه می دهد تا نور بیشتری از سنسور عبور کند. و در آخر، ISO را می توان به عنوان حساسیت سنسور در نظر گرفت. برای هر شرایط نوری مشخص، هر چه ISO بالاتر باشد، نور کمتری برای ضبط تصویر توسط سنسور مورد نیاز است. اگر یکی از این متغیرها تغییر کند، بقیه (یکی یا هر دو) باید تنظیم شوند تا صحنه را به درستی ثبت کنند.
قطعا در رابطه با چهار حالت تصویربرداری اصلی که در آموزش عکاسی با دوربین DSLR و بدون آینه وجود دارد شنیده اید. در حالت برنامه خودکار (P) دوربین هم دیافراگم و هم سرعت شاتر را انتخاب می کند. در اولویت دیافراگم (A یا Av برای دوربین کانن) دیافراگم را انتخاب میکنید و سیستم دوربین سرعت شاتر صحیح را انتخاب میکند.
حالت اولویت دیافراگم (Av یا A)
تنظیمات دیافراگم خود را قفل کنید و سرعت شاتر بسته به آن برای حفظ نوردهی مناسب تنظیم خواهد شد. اگر سرعت شاتری که نیاز دارید از حداقل شما کم تر است، حساسیت زیاد میشود تا به حداکثری که تنظیم کردهاید، برسد.
اولویت شاتر
در اولویت شاتر (S یا تلویزیون برای عکاسی با کانن) سرعت شاتر را انتخاب می کنید و دوربین نیکون شما دیافراگم مناسب را تنظیم می کند. در حالت دستی (M)، هم دیافراگم و هم سرعت شاتر را تنظیم می کنید. اما صبر کنید، گفتید سه متغیر وجود دارد! چه اتفاقی برای ISO افتاد؟
زملنی که از ISO خودکار استفاده نمیکنید، حالتهای تصویربرداری بالا فرض میکنند که شما قبلاً ISO مناسبی را برای شرایط نور انتخاب کردهاید. به عبارت دیگر ISO از معادله خارج می شود زیرا پیش از این توسط شما انتخاب و رفع شده است.
اگر نور روشن است، احتمالاً ISO پایینی را در حدود ۱۰۰-۲۰۰ تنظیم کرده اید. برای دستیابی به سرعت شاتر سریعتر یا در سطوح نور کمتر، به احتمال زیاد ISO خود را بین ۴۰۰-۱۶۰۰ تنظیم خواهید کرد. در برخی موارد، حتی ممکن است نیاز داشته باشید که بالاتر بروید.
به طور کلی ، در حالت برنامه، کاربر فقط ISO را تنظیم می کند، دوربین مسئول انتخاب دو مورد دیگر است. در اولویت دیافراگم در عکاسی و شاتر، کاربر مسئول تنظیم دو متغیر از سه متغیر نوردهی (دیافراگم و ISO، یا سرعت شاتر و ISO) است، دوربین سومی را تنظیم می کند. در حالت دستی، کاربر هر سه متغیر را تنظیم می کند.
حالت اولویت شاتر (Tv یا S)
سرعت شاتر خود را قفل کنید و دیافراگم بسته به آن برای حفظ نوردهی تنظیم خواهد شد. اگر دیافراگم مورد نیاز از حداکثری که برای لنز استفاده میشود بیشتر باشد، ایزو زیاد میشود تا به حداکثری که تنظیم کردهاید، برسد.
اگر کنترل روی سرعت شاتر اولویت اول شما است، این بهترین گزینه است. استفاده کردن آن به همراه تنظیمات حداقل سرعت شاتر به شما اجازه میدهد تا سرعات شاتر را قفل کنید. دوربین دیافراگم را بسته به نیاز تنظیم میکند و اگر به حداکثر دیافراگم لنز برسد، ایزو را افزایش میدهد.
به شما پیشنهاد میکنم برای استفاده و تست کردن ایزوی خودکار از دوربین نیکونD500 استفاده کنید تا نتیجه ی عکس های خودتان را باهم مقایسه کرد و تاثیر ان را ببینید.