اموزش
از نورپردازی با فلاش در فضای باز نترسید
سپتامبر
از نورپردازی با فلاش در فضای باز نترسید
از نورپردازی با فلاش در فضای باز نترسید!! تا حالا دلت خواسته عکاس حرفه‌ای بودن رو بچشی؟ شما می توانید تبدیل به یک عکاس حرفه ای با انتخاب افراد خوب در فضای باز شوید. این نیاز شما را به استفاده از یک سری از ویژگی های اضافی که آماتور استفاده کنی. یکی از آنها از یک فلاش خارجی در فضای باز استفاده می کند ، بنابراین نمایندگی نیکون همراه باش تا بیشتر درباره ی ان توضیح دهیم.
پرکاربردترین تکنیک‌های نورپردازی
یک فلاش را با یک دوربین مرتبط کرد و از راه دور فلاش زد. در این قسمت به سراغ نورپردازی با فلاش در فضای باز می‌رویم. این تکنیک یکی از پرکاربردترین تکنیک‌های نورپردازی عکس‌های پرتره و عروسی است که اغلب مورد استفاده عکاسان حرفه‌ای قرار می‌گیرد.
برای یادگیری صحیح این روش باید “نورپردازی با فلاش در فضای باز” را یک نوع نورپردازی دو لایه در نظر بگیرید. لایه اول نورپردازی محیط و لایه دوم نورپردازی با فلاش است که روی یکدیگر قرار می‌گیرند. در واقع باید ابتدا دوربین را برای نوردهی دقیق از آن محیط تنظیم کنید و بعد فلاش را به آن “اضافه” کنید. به این ترتیب می‌بینید که چقدر این تکنیک پیچیده با این روش ساده خواهد بود.
اصول عکاسی با تکنیک
وقتی که اصول عکاسی با تکنیک Off Camera Flash یا ” نحوه نورپردازی با فلاش در فضای باز” را یاد بگیرید و می‌توانید نورها را به خوبی بچینید، وقت آن است که از ابزارهای جانبی نوردهی با فلاش برای بهینه کردن نورها استفاده کنید.
اگر تا به حال متوجه شده اید که چرا نور خورشید در روزهای آفتابی ابری است ، سایه ها نرم تر و نرم تر هستند ، احتمالا همه چیز در مورد تاثیر ابزار شکل دادن به نور می دانید! ما یک قاعده کلی در مورد لوازم جانبی روشنایی با چشمک می زند: “بزرگتر منبع نور ، نور آن نرم تر”. به عنوان مثال ، نور فلش کوچک (بدون در نظر گرفتن شدت آن) همیشه نور روشن با سایه های تیز است. اما به عنوان مثال ، همان نور ، هنگام عبور از یک بازتابنده بزرگ ، با سایه های بسیار نرم و حتی نرم تر می شود.
نور محیط
منظور از توضیح نور محیط یعنی که تمام چراغ های اطراف شما وجود دارد. نور خورشید ، نور درخشان از پنجره ها ، لامپ های کف و چراغ ها همه می توانند نور محیط را در نظر بگیرند.
در اصل نور محیط نوری است که روشن در فضای شما و وقتی می خواهید ان را در عکس ذخیره کنید. به طور طبیعی ، برخی اوقات شما می توانید چراغ های کم نور در تصویر را شامل نمی شود. به عنوان مثال ، چراغ روشنایی خیابانی ، زیر نور خورشید ظهر ، در همه جا دیده نمی شود. یا چراغ های خانه های دور و پس زمینه چاپ تنها در ساعات طلایی دیده می شود (نور کم از آسمان در سپیده دم یا غروب خورشید). همین دلیل است که حرفه ای ترین عکاسان ترجیح می دهند به ساقه در این ساعت برای ایجاد پس‌زمینه‌های زیبا در عکس‌های Off Camera Flash، در این ساعت‌ها عکاسی کنند.
عکاسی در غروب افتاب
ولی عکاسی در غروب افتاب به کمی دقت نیاز دارد. چون اولاً وقتی که خورشید در حال غروب است، ممکن است زمان برایتان خیلی سریع تماتم شود. این ساعت طلایی حدود نیم ساعت طول می کشد و فرصت زیادی برای تمرین ندارید. برای همین هم باید از قبل همه چیز را آماده کرده و تمرین کافی داشته باشید.
اما عکاسی در هنگام غروب نیاز به دقت کمی دارد. از آنجا که برای اولین بار ، زمانی که خورشید پایین می رود ، زمان ممکن است بیش از حد سریع برای شما منتقل می کند. این ساعت طلایی چیزی کمتر از نیم ساعت طول می کشد و شما زمان زیادی برای آموزش ندارد. به همین دلیل است که شما نیاز دارید از قبل همه چیز را آماده کرده و تمرین کافی داشته باشید.
نکته دیگر این است که در هنگام عکسبرداری در غروب آفتاب هنگامی که در تلاش برای ثبت نور از آسمان به عنوان زیبا به عنوان شما آن را ببینید شما باید به طور طبیعی در نظر گرفتن قرار گرفتن در معرض برای سیاه و سایه‌وار (Silhouette) ثبت می‌گردد. سپس تصویر خود موضوع در شکل سیاه و سایه دار (شبح) ذخیره می شود. نگران نباشیر. نکته همینه:
تنظیمات دوربین
خاموش کردن فلاش دوربین و قرار دادن دوربین در یک حالت که در آن فلش بر روی دوربین باز نمی شود (یکی از حالت های قرار گرفتن در معرض دستی M یا نیمه اتوماتیک P / A / S). ببینید چه تنظیمات دوربین ارائه می دهد زمانی که شما می خواهید را به یک عکس و یا تنظیمات دستی اگر سرعت یا دیافراگم باعث می شود که تصویر تیره می شود. این سرعت و دیافراگم را به خاطر نگاه دارید.
فراموش نکنید که سرعت شاتر دوربین نباید از “سرعت سینک فلاش” بیشتر باشد. من معمولاً در این حالت سعی می‌کنم ببینم بهترین دیافراگم برای سرعت ۱/۱۶۰ ثانیه چقدر است؟ یعنی سرعت را روی ۱/۱۶۰ می‌گذارم و سعی می‌کنم دیافراگم را آن‌قدر ببندم تا دقیقاً به تصویری تیره مانند آنچه که در زیر می‌بینید برسم. این همان سرعت و دیافراگم مناسب برای لایه اول نوردهی ما، یعنی نوردهی محیط است.
نورپردازی با فلاش
فلاش را روشن کرده و به سمت موضوع خود بگیرید اگر مقدار نور خیلی کم یا بیش از حد بالا باشد ، می توانیم مقدار نور را با انواع روش ها کاهش دهیم. این نورپردازی ، به عنوان نورپردازی لایه دوم ، بر اساس نورپردازی محیط لایه اول است و یک تصویر دیدنی و زیبا ایجاد می کند.
همچنین به طور معمول، انجام این تکنیک به چند عکس تمرینی نیاز دارد تا قادرشوید این لایه‌بندی را درست تنظیم کنید. حالا در نیم ساعت آینده که نور آفتاب آرام آرام محو شده و آسمان و محیط آرام آرام کم‌نورتر می‌شود،می‌توانید بدون تغییر در شدت نور فلاش یا دیافراگم، صرفاً با کاهش سرعت شاتر (از ۱/۱۶۰ تا ۱/۵۰ یا ۱/۳۰ ثانیه) این تاریکی را جبران کنید و هرچقدر دوست دارید عکس بگیرید.
به یاد داشته باشید اگر از لنز‌های تله زوم مانند Canon EF-S 18-135mm IS یا Nikon AF-S 18-140mm VR استفاده می‌کنید، با کاهش سرعت شاتر، بهتر است از فاصله‌های کانونی وایدتر استفاده کنید. زیرا استفاده از فاصله کانونی تله (مثلاً ۱۰۰mm به بالا) احتمالاً موجب لرزش و محو‌شدگی عکس می‌شود.
در تصویر زیر می‌بینید که چطور برای ثبت این عکس از دو فلاش، برای نوردهی جلو و پشت بدن ورزشکار استفاده شده است. وقتی فلاش‌ها با زاویه زیاد از دوربین به سمت سوژه می‌تابند، تصویر زیباتری ایجاد می‌شود. به همین دلیل سعی کنید فلاش‌ها را خیلی نزدیک به خودتان قرار ندهید. البته در این تصویر، برای نرم‌تر کردن نور از یک چتر بازتابی نیز استفاده شده است. این همان وسیله‌ای است که در مقاله قبلی درباره نصب آن روی پایه متحرک صحبت کردیم.