نقطه گریز در ترکیب بندی عکاسی

برخی از تکنیک ها در کادربندی عکاسی هستند که تاثیر قابل توجهی در بهبود تصویر دارند. در این میان می توان نقطه گریز یا نقطه محو شدن را نام برد. این نقطه یک ابزار بصری و ترکیبی است که از نقاشی است. او می تواند به تصویر شیرجه رفتن و راهنمای چشم در یک جهت خاص هدایت نمود.در ادامه از مقاله ی نمایندگی نیکون به معرفی و شناخت نقطه گریز در ترکیب بندی عکاسی می پردازیم

بکارگیری از نقطه گریز

در واقع با بکارگیری از نقطه گریز در عکاسی میتوان یک احساس سه بعدی را به عکس یا نقاشی دو بعدی اضافه کرد. در این نطه به نظر می‌رسد که خطوط موازی در فاصله همگرایی نسبت به هم قرار گرفته‌اند. برای مثال یک جاده مستقیم که در کنارش تیر چراغ برق قرار دارد را تصور کنید. هنگامی که به فاصله ها نگاه می‌کنید، حس می‌شود که تیرهای چراغ برق در افق به هم می‌رسند.

این یک توهم بصری است. زیرا فاصلهای که از شما میگیرند در حال کوچکتر شدن و کوچکتر شدن از چیزی است که به نظر میرسد تنها یک نقطه باشد. این است که معمولا به عنوان نقطه پرسپکتیو نقطه‌ای شناخته می‌شود. فاصله بین دو خط موازی که از پیش زمینه شروع می شود نیز کوچکتر است. این باعث ایجاد این تصور از خطوط همگرا میگردد.

ایجاد رمز و راز

استفاده از نقطه پرواز یا نقطه محو شدن می تواند یک حالت جادویی و کد شده برای نشان دادن تصویر باشد. در واقع یک پیام یا یک داستان می تواند ایجاد شود. یک مسیر یا جاده ای که از فاصله دور ناپدید می شود می تواند نمادی از سفر به انتهای ناشناخته باشد. یک تونل که نور در پایان است می تواند امید و یا حتی مرگ معنی بدهد.

با استفاده از این تکنیک شما همچنین می توانید یک حس مقیاس یا حتی اغراق در اندازه اشیا برای مخاطبان ایجاد کنید. به طور کلی نقطه محو یک ترکیب قوی است که قادر به تغییر خلق و معنای تصویر شما است.

استفاده از نقطه محو

برای استفاده از نقطه محو، به یک عمق میدان بزرگ نیاز دارید تا هر عنصر را دور نگه دارید. باتوجه به لنز و صحنه، دیافراگم حدود ۱f1 یا f16 باید به خوبی کار کند. علاوه بر آن باید به مکان کانون توجه مورد نظرتان دقت کنید. برای استفاده بیشتر از تصاویر پرسپکتیو یک نقطه‌ای، باید هم پیش زمینه و هم پس زمینه را در کانون توجه قرار دهید.

بهترین شیوه ای که برای این منظور میتوانید بکار بگیرید، استفاده از فاصله بیش از حد کانونی برای عکس های خود است. «فاصله بیش از کانونی» نزدیکترین فاصله کانونی است که در آن عناصر در «بی نهایت» هنوز قابلیت وضوح دارند.

پیدا کردن نقطه محو

پیدا کردن نقطه محو یا گریز بسیار ساده و آسان است. برای این منظور ابتدا با صحنه هایی که دارای خطوط پیشرو یا موازی هستند شروع کنید. برای مثال: پل ها، مسیرهای قطار، ردیف های درختان، ردیف های دکل های برق و … .

صحنه های طبیعی و ساخته دست بشر اغلب فرصت مناسبی برای جستجوی نقطه محو هستند. یک تصویر می‌تواند بیش از یک نقطه محو داشته باشد. برای مثال، اگر از گوشه ای از یک ساختمان عکاسی کنید، می‌توانید با دو خط منجر به نقاط مختلف محو شوید.

بزرگنمایی فاصله

زمانی که متوجه شدید که چگونه یک نقطه گریز پیدا کنید، حال خواهید توانست در مسافت اغراق نمایید تا درام بیشتری به تصویر خود بیفزایید. برای این منظور از یک لنز زاویه دید عریض استفاده کنید. چراکه موجب میشود سوژه های نزدیکتر حتی بزرگتر به نظر برسند. به طوری که انگار افراد در فاصله کوچکتر به نظر می‌رسند و تصور میشود که دورتر هستند.

برای استفاده از این تکنیک مطمئن شوید که خطوط پیشرو از پیش زمینه نزدیک شروع می‌شوند. به این ترتیب می‌توانید تأثیر لنزهای واید را به حداکثر برسانید. اگر نتیجه کار مورد رضایت نبود، می‌توانید کمی بیشتر بزرگنمایی کنید تا دیدگاه چشمگیری نداشته باشید.

چرخاندن دوربین

لازم نیست برای گرفتن پرسپکتیو حتما دوربین خود را به حالت افقی محدود نمایید. برای این مورد باید به سوژه موردنظرتان توجه کنید. اگر اگر صحنه اجازه می‌دهد، میتوانید دوربین خود را به پهلو برگردانده و یک عکس عمودی بگیرید. این موضوع در عکاسی معماری خصوصا هنگام عکاسی از آسمان خراش ها بخوبی کار می‌کند.