عمق میدان کم

عمق میدان کم (همچنین کوچک، بسته) به این معنی است که فقط بخشی از تصویر در فوکوس است. پس زمینه و برخی اوقات پیش زمینه‌ی تصویر هم تار است. عمق میدان پایین در عکاسی پرتره، طبیعت و مسافرتی کاربرد دارد. بخش خارج از فوکوس تصویر می‌تواند فقط کمی تار باشد و یا به صورت کامل هیچ جزئیاتی نداشته باشد.

عکاسی عمق میدان نشان دهنده مقدار صحنه در داخل تمرکز است. عمق میدان بالا (همچنین بزرگ و باز) به این معنی است که بخش بزرگی از تصویر در تمرکز است. اغلب در عکاسی منظره هدف عکاسان چنین عمق میدان است.

روش دسترسی به عمق میدان پایین در عکاسی

عمق میدان به طور کامل به فیزیک نور بستگی دارد اما در این مقاله از نمایندگی نیکون این موضوع را به شیوه ای عملی یاد می گیریم و در بسیاری از موضوعات علمی لمس نخواهیم کرد.

به صورت کلی هر موقع از دیافراگم‌های باز (اعداد کوچک‌تر) استفاده کنید، عمق میدان تصاویر شما کم خواهد بود. در برخی لنزها بازترین دیافراگم ممکن f/1.4 است اما در برخی دیگر این مقدار f/5.6 است. استفاده از حالت اولویت دیافراگم ممکن است در زمان استفاده از عمق میدان پایین در عکاسی ایده‌ی خوبی باشد.

اندازه دیافراگم

اندازه دیافراگم دوربین تنها چیزی نیست که روی عمق میدان تاثیرگذار است. فاصله کانونی هم موضوع مهم دیگری است که باید در نظر داشته باشید. برخی لنزهایی که فاصله کانونی طولانی‌تری دارند عمق میدان کمتری هم دارند. سایز حسگر دوربین هم تاثیرگذار است. دوربین‌های فول فریم نسبتا به دوربین‌های کراپ سنسور عمق میدان کمتری خواهند داشت.

اما ایجاد عمق میدان پایین فقط به تجهیزات شما بستگی ندارد بلکه به موقعیت نسبی عکاس هم بستگی دارد. عمق میدان بسته به اینکه چقدر به سوژه نزدیک هستید و چقدر از پس زمینه دور هستید تغییر خواهد کرد. در صورتی که عمق میدان شما کم نیست کمی به سوژه نزدیک شوید و در صورتی که این کار هم تاثیر نداشت سعی کنید آن را از پس زمینه دور کنید.

نکاتی برای از عمق میدان پایین

یادگیری کنترل عمق میدان پایین در عکاسی به مقداری تمرین نیاز دارد. در صورتی که نتایج موردنظر خودتان را به دست نمی‌آورید از نکات زیر استفاده کنید:

از یک لنز متفاوت استفاده کنید:

نحوه‌ی ایجاد عمق میدان کم در لنزهای مختلف متفاوت است. فاصله کانونی و دیافراگم نیز روی عمق میدان تاثیرگذار هستند اما برخی لنزهای تاری بهتری ایجاد خواهند کرد.

نزدیک‌تر شوید:

تغییر فاصله نسبت به سوژه باعث تغییر خیلی زیادی در عمق میدان خواهد شد.
از پس زمینه دور شوید:

در صورتی که نمی‌توانید در تصاویر خودتان به عمق میدان پایین دسترسی داشته باشید، مطمئنا شوید که میدان فیزیکی مقابل شما عمق کافی را دارد. به این منظور باید بین سوژه و پس زمینه فاصله ایجاد کنید. ایجاد عمق میدان به صورت کامل به روابط عمق مرتبط است.

از ماشین‌حساب عمق میدان حساب کنید:

نرم‌افزارها و ماشین‌حساب‌های عمق میدان فاصله هایپرفوکال را محاسبه خواهند کرد. به زبان ساده این نرم‌افزارها متوجه خواهند شد که چه میزان از صحنه داخل فوکوس خواهد بود. چیزی که خیلی مهم است این است که چه مقدار از جلو و پشت سر سوژه‌ی شما در فوکوس خواهد بود. معمولا حدود ۱/۳ صحنه‌ی پیش روی سوژه و ۲/۳ صحنه‌ی پشت سر او در فوکوس خواهد بود. شما می‌توانید این ماشین‌حساب‌ها را داخل نرم‌افزارهایی مثل PhotoPills پیدا کنید.

افزایش سرعت شاتر:

 دیافراگم بازی که برای ایجاد عمق میدان پایین مورد نیاز است نور خیلی زیادی را وارد لنز خواهد کرد. سعی کنید سرعت شاتر را افزایش دهید و یا از فیلتر ND استفاده کنید تا مقدار این نور کاهش یابد.

لایه‌ بندی و کادربندی: