بهترین تنظیمات نوردهی

بهترین تنظیمات نوردهی: در عکاسی، نوردهی مقدار نوری است که به سنسور یا فیلم دوربین شما می رسد. این بخش مهمی از روشن یا تاریک بودن تصاویر شما است. تنها دو تنظیم دوربین وجود دارد که بر روی “نور نورانی” واقعی یک تصویر تاثیر می گذارد:

سرعت شاتر و دیافراگم . تنظیم سوم، ISO دوربین نیز بر روشنایی عکس‌های شما تأثیر می‌گذارد و درک آن نیز به همان اندازه مهم است. همچنین، می‌توانید با ویرایش عکس در نرم‌افزارهای پس‌پردازش مانند فتوشاپ در رایانه‌تان، آن را روشن یا تیره کنید.

به نظر اساسی می رسد، اما نوردهی موضوعی است که حتی عکاسان پیشرفته را گیج می کند. دلیل آن ساده است: برای هر صحنه، طیف وسیعی از تنظیمات سرعت شاتر، دیافراگم و ISO منجر به عکسی از روشنایی مناسب می شود. زمانی که بتوانید عکسی با روشنایی مناسب بگیرید، «مسلط نوردهی» ندارید. حتی حالت خودکار دوربین شما نیز در بیشتر مواقع این کار را انجام می دهد. درعوض، گرفتن نوردهی مناسب برای یک عکس مربوط به متعادل کردن این سه تنظیمات است تا بقیه عکس، از عمق میدان گرفته تا وضوح، خوب به نظر برسند.

ISO

حساسیت سنسور ایزو دوربین شما به نور است. هرچه این عدد کمتر باشد، حساسیت کمتر و زمان بیشتری برای گرفتن عکس نیاز خواهید داشت. شما می توانید ایزو را برای گرفتن عکس در نور کم یا فقط برای گرفتن عکس سریع تر افزایش دهید اما هزینه بیشتری دارد. تنظیمات ایزو بالاتر می تواند به تصاویر دانه دار و یا “نویز”منجر شود.

اندازه‌گیری‌های ISO کسری از ثانیه را منعکس می‌کنند و معمولاً بین ۱۰۰-۳۲۰۰ متغیر هستند. “ISO 100” یک ثانیه کامل است، در حالی که “ISO 3200” ۱/۳۲ ثانیه است.

شما باید از کمترین ISO ممکن استفاده کنید تا نویز را به حداقل برسانید. دوربین خود را روی سه پایه نصب کنید و پس از تنظیم نور، به محصول خود نگاه کنید. از کمترین ISO ممکن شروع کنید و به تدریج آن را افزایش دهید تا محصول شما به خوبی روشن شود.

دیافراگم:

دیافراگم مانند مردمک چشم عمل می کند: میزان نوری که از لنز به دوربین منتقل می شود را کنترل می کند. همچنین عمق میدان عکس شما را تعیین می کند. عمق میدان ناحیه ای از عکس شما است که در فوکوس است و پیامدهای زیبایی شناختی عمده ای دارد.

دیافراگم با استفاده از سیستمی به نام F-stop اندازه گیری می شود و به طور کلی از F1 تا F22 متغیر است. هرچه این عدد کمتر باشد، نور بیشتری به دوربین شما وارد می شود و سرعت شاتر شما بیشتر می شود. فوکوس های پایین تر همچنین عمق میدان کم ایجاد می کنند و به شما امکان می دهند در حالی که فوکوس از بین می رود و اطراف نقطه کانونی شما محو می شود، بر روی جزئیات خاص تمرکز کنید.

برای عکاسی از محصول سرعت شاتر مشکلی نیست زیرا دوربین شما روی سه پایه است و نور شما معمولا ثابت است. شما تقریبا همیشه می خواهید تا حد ممکن از F-stop زیادی مانند F16 یا F22 استفاده کنید تا تمرکز کاملی روی محصول خود داشته باشید.

استثنایی است که این قانون ثابت می کند زمانی است که شما سعی می کنید جزئیات را برجسته کنید، مانند دسته ای روی چاقو یا سگکی روی یک کمربند، و از دیافراگم پایین تر برای کشیدن چشم به نقطه کانونی استفاده می کنید. تقریباً در هر مورد دیگری، شما می خواهید که کل محصول در تمرکز کامل باشد.