اموزش
انواع حالت های دوربین
دسامبر
انواع حالت های دوربین
انواع حالت های دوربین: اکثر دوربین های عکاسی چند حالت اصلی دارند که هنگام استفاده از آنها شما می توانید در کمترین زمان بهترین عکس ها را داشته باشید؛ یعنی پس از انتخاب مد عکاسی مناسب، تنها کاری که باید انجام دهید، فشار دادن دکمه شاتر است. اگر شما مطمئن نیستید که چگونه یک عکس خاص بگیرید، این حالت های دوربین عکاسی می تواند نقطه خوبی برای شروع کارتان باشد.
فراموش نکنید که هنگام استفاده از این مدها ، دوربین شما همه چیز را کنترل می کند از جمله: رنگ ، کنتراست ، وایت بالانس ، سرعت شاتر ، دیافراگم و ایزو .
-
حالت اولویت شاتر
در این حالت اولویت سرعت شاتر دوربین را به صورت دستی تنظیم می کنید و دوربین به طور خودکار دیافراگم مناسب را بر مبنای میزان نوری که از لنز عبور می کند، انتخاب می کند. این حالت برای زمانی استفاده می شود که حرکت نیاز به ثابت یا تار شدن عمدی دارد.
اگر نور بیش از حد وجود داشته باشد، دوربین دیافراگم لنز را به عدد بالاتری افزایش می‌دهد که میزان نوری را که از لنز عبور می‌کند کاهش می‌دهد.
اگر نور کافی وجود نداشته باشد، دوربین دیافراگم را به کمترین عدد کاهش می دهد تا نور بیشتری از لنز عبور کند. در نتیجه در حالت اولویت شاتر، سرعت شاتر ثابت می ماند (آنچه که روی آن تنظیم کرده اید)، در حالی که دیافراگم به طور خودکار بر اساس میزان نور افزایش و کاهش می یابد. علاوه بر این، هیچ کنترلی بر جداسازی سوژه وجود ندارد،
-
حالت اولویت دیافراگم
در حالت «اولویت دیافراگم»، دیافراگم لنز را به صورت دستی تنظیم می‌کنید، در حالی که دوربین به‌طور خودکار سرعت شاتر مناسب را برای نمایش مناسب تصویر انتخاب می‌کند.
شما کنترل کاملی بر جداسازی سوژه دارید و می‌توانید با عمق میدان بازی کنید، زیرا می‌توانید دیافراگم لنز را کم یا زیاد کنید و به دوربین اجازه دهید تا در اندازه‌گیری سرعت شاتر مناسب محاسبه کند. اگر نور زیاد باشد، دوربین به طور خودکار سرعت شاتر را افزایش می دهد، در حالی که اگر در محیطی با نور کم باشید، دوربین سرعت شاتر را کاهش می دهد.
تقریباً هیچ خطری برای داشتن یک تصویر بیش از حد یا کم نور وجود ندارد، زیرا سرعت شاتر می تواند تا ۳۰ ثانیه پایین و به سرعت ۱/۴۰۰۰-۱/۸۰۰۰ ثانیه (بسته به دوربین) که بیش از برای اکثر موقعیت های نور کافی است.
این حالتی است که من در ۹۵ درصد مواقع از آن استفاده می کنم، زیرا کنترل کاملی بر عمق میدان دارم و می دانم که تصویر در شرایط عادی به درستی نوردهی می شود. سیستم های اندازه گیری در اکثر دوربین های مدرن بسیار خوب کار می کنند و من به دوربین اجازه می دهم سرعت شاتر را برای من محاسبه و کنترل کند.
-
حالت دستی
همان گونه که می بینید از نام آن پیداست، حالت “Manual” مخفف کنترل دستی کامل دیافراگم و سرعت شاتر است. در این حالت، قابلیت این را دارید که دیافراگم و سرعت شاتر را به‌صورت دستی روی هر مقداری که می‌خواهید تنظیم کنید. دوربین به شما امکان می‌دهد کنترل‌های نوردهی را کاملاً در اختیار بگیرید. این حالت عموماً در موقعیت‌هایی استفاده می‌شود که دوربین به سختی می‌تواند نوردهی صحیح را در موقعیت‌های نور شدید تشخیص دهد.
حالت دستی نیز برای ثبات مفید است، اگر باید مطمئن شوید که هم سرعت شاتر و هم دیافراگم در چندین نوردهی یکسان می مانند. برای مثال، برای دوخت درست یک پانوراما، همه عکس‌هایی که می‌خواهید کنار هم قرار دهید باید سرعت شاتر و دیافراگم یکسانی داشته باشند.
در غیر این صورت برخی از تصاویر تیره تر و برخی دیگر روشن تر خواهند بود. زمانی که شما در تنظیم سرعت شاتر و دیافراگم به مقادیر مورد نظر در حالت دستی, تمام تصاویر خود را به قرار گرفتن در معرض ثابت دارند.