اموزش
آشنایی با گام های نوردهی در عکاسی
نوامبر
گام های نوردهی در عکاسی
آشنایی با گام های نوردهی در عکاسی ، مقدار نور و یا اطلاعاتی که حسگر دیجیتال یا فیلم دوربین در طول مدت نوردهی دریافت می‌کند (مدت زمان ثبت عکس) به سه مورد بستگی دارد: سرعت شاتر، اندازه دیافراگم و حساسیت به نور سطح دریافت کننده‌ی نور.
علاوه بر این هر کدام از این پارامترها نیز تکی عامل مهمی هستند. برای اینکه تمامی این موارد با هم قابل مقایسه باشند و بتوانید تغییر هر کدام از این موارد را با تغییر مورد دیگر به سادگی جبران کنید باید یک نقطه‌ی مشترک بین مدت زمان قرار دادن سطح حساس به نور در معرض نور (سرعت شاتر)، مقدار نوری که در یک مدت معین به سطح حسگر برخورد می‌کند (اندازه دیافراگم) و مقدار حساسیت سطح دریافت کننده‌ی عکس به نور پیدا کنید. برای این کار باید یک عدد یا واحد اندازه‌گیری مشخص پیدا کنیم.به گونه ای دیگر اگر بخواهیم بگوییم ، باید یک همبستگی و ارتباط واحد بین این سه پارامتر وجود داشته باشد که افزایش یک واحد خاص با کاهش واحد دیگر برابر باشد و بتوان با انجام این کار مقدار نوردهی کلی یا روشنایی تصویر را ثابت نگه داشت.
گام‌های سرعت شاتر
ما خیلی وارد بحث سرعت شاتر نمی‌شویم اگر می خواهید به طور کاملبا مفاهیم سرعت شاتر اشنا شوید ان را جدا مطالعه کنید. حالا به صورت خلاصه بیان می کنیم، سرعت شاتر تعیین کننده مدت زمانی است که نور اجازه دارد از عنصر اپتیکال (لنز) به سطح حساس به نور (حسگر یا فیلم) برسد. یک عمارت را تصور کنید که دارای نرده و دروازه است و داخل آن نیز یک مهمانی بزرگ برپا شده است: حسگر یا فیلم خود عمارت هستند، نور نیز مهمان‌هایی هستند کهمی خواهد از دروازه عبور کنند و به عمارت برسند. دیافراگم عرض جاده‌ی منتهی به دروازه است. سرعت شاتر نیز مدت زمانی است که دروازه باز می‌ماند تا مهمان‌های کافی بتوانند وارد مهمانی شوند ولی عمارت هم خیلی شلوغ نشود.
همانطور که می‌توانید تصور کنید، سرعت شاتر با استفاده از ثانیه و یا بیشتر وقت ها با استفاده از کسری از ثانیه اندازه گیری می‌شود. درست مثل دیافراگم، در اینجا نیز گام‌های کامل استاندارد، گام‌های نیمه و گام‌های یک سوم را داریم. در تصویر زیر می‌توانید یک محدوده‌ی سرعت شاتر متشکل از ۱۰ گام نوردهی را از ۱ ثانیه تا ۱/۵۰۰ ثانیه مشاهده کنید.
گام‌های حساسیت ایزو در نوردهی
یکی دیگر از پارامتر نوردهی و گام‌های نوردهی در عکاسی رسیدیم. شما برای اشنایی بیشتر با مفاهیم ایزو می توانید مطالب گوناگوم بیشتری بخوانید و موارد زیادی وجود دارد که باید در مورد حساسیت حسگر بدانید ولی امروز ما قصد داریم تا در مورد گام های نوردهی صحبت می‌کنیم و به همین خاطر خیلی عمیق نگاه کردن به این قضیه ضروری نیست. برای هدفی که ما داریم توضیحاتی که در ادامه مشاهده می‌کنید، کافی است ولی در صورتی که می‌خواهید بیشتر در مورد این قضیه بدانید، پیشنهاد می‌کنیم حتما به جستجوی مطالب بیشتری در ان مورد باشید.
ایزو سطح حساسیت حسگر دوربین عکاسی و یا فیلم مورد استفاده به نور موجود در محیط است. هرچقدر که مقدار ایزو پائین‌تر باشد، حسگر نیز حساسیت کمتری نسبت به نور دارد و افزایش ایزو نیز باعث افزایش حساسیت حسگر به نور خواهد شد. عنصری که در داخل دوربین عکاسی شما قرار دارد و می‌تواند میزان حساسیت را تغییر دهد حسگر تصویر و یا به زبان ساده حسگر نامیده می‌شود. این قطعه مهم ترین و گران قیمت ترین قطعه‌ی داخل دوربین عکاسی است و وظیفه‌ی آن جمع‌آوری نور و تبدیل آن به تصویر است. با افزایش حساسیت، دوربین عکاسی شما می‌تواند در شرایط کم نور بدون استفاده از فلاش عکاسی کند اما افزایش حساسیت دوربین باعث افزایش نویز یا گرین تصویر خواهد شد.