امروز ما قصد دارم روش های نورپردازی در عکاسی پرتره را به شما آموزش دهیم و الگوهای آن برای شما بازگو کنیم
روش های نورپردازی در عکاسی پرتره
در عکاسی پرتره به شیوهی کلاسیک موارد مختلفی وجود دارد که به عنوان یک عکاس حرفهای، حتما باید آنها را کنترل کنید؛ برای مثال نورپردازی، میزان روشنایی، الگوی نورپردازی، نمای صورت، زاویه دید و فیگور سوژه.
من توصیه میکنم این اصول را صرفا در ابتدای مسیر یاد بگیرید، اما به جای استفاده از آنها از خلاقیت خود استفاده کنید. در اصل با زیر پا گذاشتن قوانین نوشته شده میتوانید عکسهایی را ثبت کنید که از آثار سایر عکاسان متمایز باشد.
قصد دارم به شما در مورد الگوهای مختلف نورپردازی بگویم که بدون شک برای عکاسی استودیویی یکی از مهم ترین فاکتورها به حساب میآید. پس توجه داشته باشید، اینکه نورپردازی چیست و یا از چه نوع نوری باید استفاده کنیم
اگر به خواهم خیلی ساده توضیح دهم، الگوی نورپردازی به چگونگی ترکیب نور و سایه در چهره ی سوژه در عکاسی پرتره اشاره میکند.بنابراین به طور کلی الگوهای نورپردازی در عکاسی پرتره به چهار دستهی اصلی تقسیم میشود :
- نورپردازی یک طرفه ( Split lighting )
- نورپردازی حلقهای ( Loop lighting )
- نورپردازی رامبراند ( Rembrandt lighting )
- نورپردازی پروانهای ( Butterfly lighting )
البته چند مدل نورپردازی دیگر از جمله نورپردازی گسترده یا نورپردازی کوتاه هم وجود دارند که بیشتر یک سبک هستند و میتوان آنها را به عنوان زیر مجموعهای برای الگوهای بالا معرفی کرد. حال بیایید تک تک آنها را با هم بررسی کنیم.
نورپردازی یک طرفه ( Split lighting )
نورپردازی یک طرفه و یا همان اسپلیت همان گونه که از نام آن مشخص است، صورت سوژه را دقیقا به دو بخش مساوی تقسیم میکند که یک طرف آن توسط نور روشن شده و طرف دیگر سایه است. البته میزان سایه میتواند متفاوت باشد، ولی هیچ نور مستقیمی نباید روی آن باشد.
این نوع نورپردازی کمی نمایشیتر از سایر سبکها بوده و برای مواردی چون عکاسی از یک نوازنده یا موسیقیدان استفاده میشود. همچنین این نوع نورپردازی بیشتر به الگوهای مردانه اشاره دارد و به همین علت برای عکاسی از مردان مناسب تر است.
البته به خاطر داشته باشید که هیچ قانون سخت و شکنندهای وجود ندارد که ملزم به پیروی از آن باشید، در نتیجه توصیه میکنم خودتان با استفاده از خلاقیتتان از این سبک و سایر سبکهای دیگر استفاده کنید. شما تنها برای شروع کار لازم است از دستورالعملها پیروی کنید و پس از آن بهتر است متمایز باشید.
برای دستیابی به نورپردازی یک طرفه کافی است منبع نور را ۹۰ درجه به سمت چپ یا راست سوژه قرار بچرخانید، البته بهتر است کمی هم به سمت پشت سر سوژه تمایل داشته باشد تا هیچ نوری به طرف مقابل صورت نتابد.
جایی که شما نور را در رابطه با موضوع قرار میدهید به چهرهی سوژه بستگی دارد. مشاهده کنید که چگونه نور روی صورت او میافتد و مطابق آن همه چیز را تنظیم کنید. در نورپردازی اسپلیت همچنین میتوانید اندکی نور روی چشمی که در طرف سایه قرار گرفته داشته باشید، البته این دست خودتان است؛ در شرایطی که کمی بیش از حد نور را بچرخانید ممکن است جلوهی خوبی را بدست نیاورید.
نکته
نکته ی مهم که باید به ان توجه کنید این است که هر الگوی نورپردازی را میتوان در هر نمای صورت ایجاد کرد ( نمای جلویی که هر دو گوش را نشان میدهد، یا صورت، و حتی بخش دیگری از آن ). فقط بخاطر داشته باشید که منبع نور شما برای حفظ الگوی نورپردازی باید از چهره پیروی کند. اگر سوژه سر خود را بچرخاند و یا فیگور اینطور باشد، الگوی نورپردازی هم تغییر خواهد کرد.
بنابراین بهتر است این مورد را خودتان و با توجه به فیگور سوژه تنظیم کنید.