سبک عکاسی ماکرو

سبک عکاسی ماکرو یا ماکرو گرافی عکاسی کلوز- آپ (بسیار نزدیک) از انواع حشره و گیاهان است. خوشبختانه سوژه‌های زیادی برای این نوع عکاسی وجود دارد. تنها کافی است که یک‌ بار به بیرون از محیط و به دل جنگل بروید. در آنجا با انواع مختلف حیوانات ریزجثه(عنکبوت، مانتیس،…) برای عکاسی روبرو خواهید شد. حتی می‌توانید آن‌ها به استودیو خود آورده و در آنجا از روی آن‌ها عکس کلوز-آپ بگیرید.

حسی که در عکاسی ماکرو وجود دارد، این است که شما از سوژه‌های کوچک به صورتی عکس می‌گیرید که انگار آن‌ها همانند اشیا کنار دست شما مانند لپ‌ تاپ­تان هستند. در حقیقت باید گفت که در این سبک، این لنز شماست که عکس‌برداری را انجام می‌دهد؛ یعنی بدون لنز و دانستن تکنیک‌های مربوطه نمی‌توان بزرگنمایی موجودات کوچک آن هم با کیفیت بالا در دوربین را داشت.

چگونه عکس‌های ماکرو بگیریم؟

برای شروع این حرفه بهتر است که از ابتدا قدم‌های زیر را برداریم:

1. درک اصطلاحات ماکروگرافی
2. انتخاب تجهیزات مناسب به ویژه لنز
3. به دست آوردن عمق کافی از میدان
4. چگونگی تنظیم دوربین و فلش
5. یادگیری رفتارهای متفاوت حشرات
6. ویرایش عکس

انجام عکاسی ماکرو خیلی سخت‌ تر از چیزی است که فکرش را بکنید. شما باید دید و عمق کافی نسبت به این سبک و شناخت انواع حشرات و رفتارشان داشته باشید. تمرکز و تمرین دو اصل مهم و اولیه برای موفقیت در این نوع است. بسیاری با همان دید اشتباهی که در بالا گفته شد، وارد می‌شوند. برای همین بهتر است که اول از همه در کلاس‌های آموزشی عکاسی و بعد ماکروگرافی شرکت کنید. بدون شناخت و بر اساس تجربه وارد نشوید، برای اینکه به راحتی شکست خواهید خورد؛ به ویژه که در این روزها رقابت بسیار شدیدتر از گذشته شده است.

بزرگنمایی چیست؟

در ماکروگرافی خیلی مهم است که بدانید سوژه شما چقدر باید بزرگ یا کوچک شود. خب این مسئله به حسگر مرتبط است. مقایسه عدد حسگر در مقابل اندازه سوژه مورد نظر در دنیای واقعی، مقداری را می‌دهد که به بزرگنمایی معروف است. اگر این نسبت یک به یک باشد، باید گفت که سوژه شما در دوربین با اندازه واقعی است؛ برای مثال، اگر از چیزی به طول یک سانتیمتر عکاسی می‌کنید و دقیقاً در دوربین شما به همان اندازه یک سانتیمتر است، باید گفت که این در اندازه واقعی است.

رایج‌ ترین حسگر در دوربین‌های عکاسی حرفه‌ای و بدون آینه طیفی از حدود ۱۷ میلی‌متر تا ۳۶ میلی‌متر دارند. از این رو شی‌ء یک سانتیمتری در بخش توجهی از عکس شما بزرگ خواهد بود. اگر هم آن را چاپ کنید، شی‌ء کوچک بسیار بزرگ نمایش داده می‌شود. «اندازه کامل» با نسبت ۱:۱ و «اندازه نیم» با نسبت ۱:۲ دو نسبت رایج در ماکروگرافی هستند. در اندازه کامل همه چیز به شکل واقعی خواهد بود؛ اما در نیم، اندازه نیمی از طول بزرگنمایی مطرح می‌شود.

 تکنیک ریورس لنز

اگر شما یک لنز پرایم ۵۰ میلی متری داشته باشید، بیشتر راه را برای عکاسی ماکرو رفته‌اید. تکنیک لنز برگردان یا همان ریورس لنز دقیقاً همان چیزی است که به نظر می‌رسد، لنز ۵۰ میلیمتری خود را از دوربین برداشته و بچرخانید تا قسمت جلوی لنز، که معمولاً رو به سوژه است، رو به سنسور یا آینه‌ی دوربینتان باشد.

اگر دستتان لرزش کمی دارد و می‌توانید لنز را کاملا ثابت نگه دارید این کار را با دست‌هایتان انجام دهید، یا به راحتی لنز را برای گرفتن عکس در مقابل دوربین نگه دارید؛ اما اگر می‌خواهید ثبات بیشتری داشته باشید یا برای مدت طولانی‌تری عکاسی کنید، می‌توانید یک آداپتور مخصوص ساخته شده به نام حلقه‌ی معکوس یا Reverse Ring را خریداری کنید، که لنز را به صورت معکوس روی دوربین شما نگه می‌دارد.

حلقه‌های معکوس را در هر فروشگاه لوازم جانبی دوربینی می‌توانید پیدا کنید، هزینه‌ی آن نیز فوق‌العاده پایین است، تنها به اندازه‌ی یک پیتزا !

روش لنز معکوس به دلیل نحوه عملکرد لنز ۵۰ میلیمتری پرایم کار می‌کند. در عکاسی استاندارد، یک لنز ۵۰ میلی متری نور را از فاصله‌ای بسیار دور متمرکز کرده و باعث کوچک‌تر شدن تصویر می‌شود تا بتواند توسط یک سنسور دیجیتال ثبت شود. وقتی لنز را معکوس می‌کنید، دقیقا برعکس این اتفاق می‌افتد و تصویر در ابعاد واقعی بزرگ می‌شود. این تکنیک با لنزهای پرایم از هر اندازه‌ای کار می‌کند، اما بسیاری تصور می‌کنند لنزهای ۵۰ میلی متری بهترین نتیجه را دارد.