ابعاد مختلف سنسور‌ دوربین‌ها

نمایندگی نیکون در این مقاله درباره ی ابعاد مختلف سنسور‌ دوربین‌ها اطلاعاتی برای شما به اشتراک میگذاریم.با ماهمراه باشید. قسمت اصلی و مهم هر دوربین دیجیتال سنسور تصویر آن است؛ سنسور تصویر، قطعه‌ای است که نور را به سیگنال‌های الکترونیکی تبدیل می‌کند. از سویی این سنسور است که دوربین شما تصویر را به‌ صورت دیجیتالی ذخیره می‌کند. الگوهای نوری بازتابیده شده یا ساطع‌ شده از اشیا بر روی سطح سنسور تأثیر می‌گذارد و موجب  ثبت تصاویر می‌گردد.

• سنسور ۱٫۷/۱ اینچی

این مقدار کمی از سنسور قبلی که توضیح دادیم ( ۲٫۳/۱ اینچی) بزرگ‌تر است. این سنسور ها عمل فوکوس و شارپ‌ نمودن تصویر را کمی راحت‌تر می‌کنند چون به راحتی بک‌گراند را تار می‌نمایند. معمولاً با استفاده از این سنسور ها جزئیات سایه‌ و روشن در عکس بهتر نمایش داده می شود. همچنین در شرایط نوری نامساعد و کم نیز خوب و مفید عمل می‌کنند و با استفاده از تمام منابع نوری موجود در آن شرایط، تصویر باکیفیتی را ایجاد می‌کنند.

تا یک دوره‌ی زمانی کوتاه این سنسور ها بسیار محبوب و پرفروش بودند اما از زمانی که سنسور های ۱ اینچی پا به بازار دوربین ها گذاشتند، از اهمیتشان کاسته شد. از سنسور های ۱٫۷/۱ اینچی در دوربین های کامپکت Pentax در سری Q استفاده می شود. فاکتور برش در این دوربین ها ۴٫۵ برابر است.

• سنسور ۲٫۳/۱ اینچی

  سایز این سنسور: ۶٫۳ در ۴٫۷ میلی‌متر و معرفی شده اند تا در دوربین های بازار که از این نوع سنسور استفاده می‌کنند می‌توان نیکون P900، کانن SX60، نیکون B700 و کانن SX720 را نام  برد.

  این کوچک‌ ترین سنسوری است که امروزه در دوربین ها به کار می‌رود. این سنسور معمولاً در بدنه‌ی کوچک دوربین های کامپکت قابل استفاده است. اکثر دوربین هایی که از این سنسور استفاده می‌کنند دارای رزولوشن ۱۶ تا ۲۰ مگا پیکسلی است.

  از این سنسور در دوربین های مختلف و متفاوتی استفاده می شود اما چون سازندگان روزبه‌روز به سمت طراحی سنسورهای بزرگ‌تر می‌روند،‌ کاربرد این سنسور نیز کم‌تر و کم‌تر می شود. به‌طوری‌که امروزه در دوربین های جدید، خیلی کم از این سنسور استفاده می شود.

  سازندگان به کمک این سنسور، دوربین های کامپکت بسیار جمع‌وجوری ساخته‌اند که بتوان در آن ها از لنز‌های زوم نیز استفاده کرد. چون زوم‌ کردن با این سنسور ها بسیار راحت است. مثل دوربین های کامپکت superzoom. برای طراحی این دسته از دوربین ها همان بهتر است از سنسور ۲٫۳/۱ اینچی استفاده کرد چرا‌که در صورت استفاده از سنسور های بزرگ، دوربین سنگین‌تر، حجیم‌تر و البته که گران‌تر می شود.

  در شرایط نوری مناسب و با استفاده از این سنسور، می‌توان عکس‌های باکیفیت و زیبایی ثبت کرد. اما اگر شرایط نوری مطلوب نباشد و نور محیط کم باشد تصاویر ثبت شده دارای نویز آزاردهنده‌ای خواهند بود و همچنین دامنه‌ی پویایی بدی در آن ها، دیده خواهد شد.

• سنسور ۱ اینچی

سایز این سنسور: ۱۳٫۲ در ۸٫۸ میلی‌متر

این نوع سنسورها در حال حاضر از محبوبیت زیادی برخوردار هستند. همان‌طور که اشاره شد، این سنسورها بیشتر در دوربین های کامپکت پیشرفته کاربرد دارند و معمولاً با لنزهایی با فاصله‌ی کانونی بین ۷۰-۲۴ میلی‌متر یا ۱۰۰-۲۴ میلی‌متر سازگارند. از این سنسور در دوربین های سوپر زوم مثل پاناسونیک FZ2000 و سونی RX10 III استفاده می شود.

همچنین از سنسور های یک اینچی در دوربین های سری ۱ نیکون (سری دوربین های کامپکت نیکون) و تلفن‌های همراه مثل Panasonic CM1 استفاده می شود.

دوربین هایی که از این سایز سنسور استفاده می‌کنند اغلب کیفیت عکس بسیار خوبی دارند، به‌ ویژه هنگامی که از دیافراگم‌های باز استفاده شود تا نور زیادی را دریافت کنند. البته تنها ابعاد آن ها نیست که موجب افزایش کیفیت شده است، بلکه در ساختار اکثر آن ها از فناوری‌های جدیدی استفاده شده است که کارایی آن ها را نسبت به سنسورهای معمولی افزایش داده‌اند.

فاکتور کراپ برای سنسورهای یک اینچی ۲٫۷ برابر است، ولی به دلیل اینکه این نوع سنسورها نیز اکثراً در دوربین های کامپکت استفاده می‌شوند نیاز چندانی به این فاکتور نخواهید داشت.

دوربین های معرفی شده سونی مانند RX100 IV، RX100 V و دوربین های سری G کانن مانند G7 X Mark II، G9 X و G5 X از معروف‌ترین  دوربین هایی هستند که از این نوع سنسور استفاده می‌کنند.

• 

• سنسور Micro Four Thirds

اندازه ی سنسور: ۱۷٫۳ در ۱۳ میلی‌متر که ورژن ۱۲٫۸ مگاپیکسلی این سنسور در دوربین‌ کامپکت Lumix LX100 از شرکت پاناسونیک، به‌کار می‌رود.

از این سنسور در سیستم دوربین های کامپکت و Olympus استفاده می شود. این سنسورها خیلی از سنسور ۱ اینچی بزرگ‌تر می‌باشند، اما به‌ هرحال از سنسور های APS-C که پس‌ازاین توضیح خواهیم داد، کوچک‌تر هستند.

سطح این سنسورها یک‌ چهارم سطح سنسور های فول فریم می‌باشد. محاسبه‌ی فاصله‌ی کانونی حقیقی از لنز نیز در این سنسور ها بسیار ساده می‌باشد. تنها کافی است که آن را دو برابر کنید. چون ضریب برش این سنسور ۲ برابر است.  اگر دوربینی با لنز ۱۷ میلی‌متری به این سنسور مجهز باشد، فاصله‌ کانونی‌ای برابر با دوربین بدنه فول‌فریم، و لنز ۳۴ میلی‌متری ایجاد می کند.

• سنسور فول فریم

از سنسورهای فول‌ فریم در دوربین های سطح بالا و پیشرفته استفاده میشود و بیشتر سازندگان در دوربین های معروف خود این نوع سنسور ها را تعبیه‌ می‌کنند. دوربین هایی مانند سونی a7R III، کانن ۵D Mark IV و نیکون D850 ازاین‌دست هستند.

سطح بزرگ این سنسورها موجب می شود که نور بیشتری از محیط دریافت کنند که باعث تولید عکس‌هایی با کیفیت بیشتر است . همچنین به کمک این ویژگی سازندگان می‌توانند از رزولوشن‌ها و تعداد پیکسل‌های متنوع و متفاوتی استفاده کنند. در حال حاضر مدل‌های ۱۲ مگاپیکسلی، ۲۴ مگاپیکسلی و ۳۶ مگاپیکسلی از این سنسور وجود دارند.

سایز سنسورهای فول‌ فریم حدودا مشابه فیلم‌های نگاتیو ۳۵ میلی‌متری هستند. پس اصلاً فاکتور برشی وجود ندارد که بخواهیم درباره‌ی ان توضیح دهیم. منظور ان است که نیازی به تبدیل فاصله‌ی کانونی ندارند یا اصطلاحاً فاکتور برش آن ها معادل یک است. اگر شما از لنزی استفاده کنید که برای فیلم‌های ۳۵ میلی‌متری شده و آن‌ را بر روی سنسور فول‌فریم به کار بگیرید، فاصله‌ی کانونی هیچ تغییری نخواهد داشت.