عکاسی از دوچرخه سوار

دوچرخه سواری به عنوان یک ورزش در طی سال ها رسمیت زیادی پیدا کرده است و سوژه جالبی نیز برای عکاسی است. عکاسی از دوچرخه سوار به دلیل حرکت بسیار سریع آن، می تواند سخت و پیچیده باشد. عکاس باید واکنش های سریع نشان دهد و بتواند اجسام در حال حرکت را به طور موثر دنبال کند. عکس های ایستا خوب هستند، اما زوایای پویا و پنینگ تکنیک هایی هستند که باید در آنها ماهر شوید تا بهترین نتیجه را در عکاسی از دوچرخه سواری به دست آورید. در ادامه این مقاله نمایندگی نیکون، نکات عکاسی از دوچرخه سوار توضیح خواهیم داد.

فوکوس بر روی چهره

یک شیوه ی تاثیرگذار در عکاسی ورزشی این است که تلاش ورزشکار را در طول مسابقه نشان دهید، و آن تلاش در چهره ورزشکار به بهترین شکل نشان داده می شود. در مورد دوچرخه سواری، سوارکار به طور پیوسته در تلاش است، و یک عکس خوب، عرق، حالات چهره، درد و عزم را ثبت می کند.

برای گرفتن عکس های کلوزآپ با سرعت بالا از دوچرخه سواران آماده باشید. لنز را بر روی حالت AF (فوکوس خودکار) قرار داده و فوکوس پیوسته (AI Servo AF در کانن/AF-C در نیکون) را انتخاب کنید و نقاط فوکوس داخل منظره یاب را بر روی چهره سوارکار نگه دارید.

پنینگ درعکس

برای اجرای این تکنیک، در حین باز و بسته شدن شاتر (بعد از فشردن دکمه شاتر همانطور که نوردهی در حال انجام است) دوچرخه سوار را با دوربین دنبال می کنید که به این ردیابی سوژه در حال حرکت به اصطلاح پنینگ گفته می شود. در این حالت پس زمینه تار (دارای تاری حرکت یا motion blur) و در صورتی که این کار به درستی انجام شود سوارکار واضح یا شارپ خواهد شد.

 پس زمینه با پینینگ سوژه در حال حرکت به صورت یک کشیدگی مات در می آید، که حس پویایی و حرکت را در تصویر به وجود می آورد.

مُد نوردهی دستی

کلید چرخان مُد نوردهی را بر روی M قرار دهید و سرعت شاتر خود را بین ۱/۱۰ – ۱/۶۰ ثانیه تنظیم کنید، که تضمین می کند حرکت دوربین باعث تاری خواهد شد. شما باید یک دیافراگم بسته (مثلا f/8) داشته باشید تا مطمئن شوید که دوچرخه سوار واضح یا شارپ و محیط اطرافش تار می شود. سپس دکمه شاتر را فشار دهید و در طول باز و بسته شدن شاتر با سوژه حرکت کنید ( بعد از فشردن دکمه شاتر سوژه در حال حرکت را با دوربین تعقیب کنید).

تنظیمات دوربین

دوچرخه سواری یک ورزش سریع است، در نتیجه برای به دست آوردن عکس های شارپ باید از سرعت شاترهای بالا یا سریع استفاده کنید. همچنین در صورت لزوم باید برای انتخاب ایزوهای بالاتر (تا ۸۰۰) آماده باشید (به عنوان مثال، هنگام استفاده از سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه).

اما فراموش نکنید که با افزایش ایزو نویز دیجیتالی بیشتر می شود. البته استفاده از سرعت شاتر های سریع برای فریز یا متوقف کردن حرکت است، و زمان استفاده از تکنیک پنینگ که در بالا مطرح شد، از سرعت شاتر های به نسبت آهسته تری استفاده می کنیم تا حرکت را به صورت کشیده و مات نمایش دهیم.

بسته به این که هدف شما برای هر عکس چیست، باید دیافراگم خود را مطابق با آن تنظیم کنید تا به عمق میدان (DOF) مورد نظر دست یابید. با این حال، استفاده از دیافراگم های باز تر (ضرایب اف کوچک تر) باعث کاهش عمق میدان و ماتی بیشتر پس زمینه می شود. اگر از یک لنز تله استفاده کنید، عمق میدان کم تر و در نتیجه این اثر ماتی پس زمینه حتی شدیدتر می شود.