حالت‌های مختلف نورسنجی

نورسنجی (light-metering) شاید اصلی ترین نکته ای است که هر عکاسی باید با آن آشنا باشد. بدون نورسنجی درست هرگز عکس خوبی ثبت نخواهیم کرد.شاید تا به حال اهمیت یادگیری حالات مختلف نورسنجی را دست کم گرفته باشید برای اشنایی بیشتر با حالت‌های مختلف نورسنجی ادامه این مقاله از نمایندگی نیکون را مطالعه کنید.

چه چیزی ضروری است؟

نورسنجی بخش مهم عکاسی است و در دوربین های DSLR حالت هایی برای عکاسی وجود دارد که به عکاس امکان می دهد در هر شرایطی از نورسنجی مناسب استفاده کند، از حالت های دوربین می توان به حالت اولویت شاتر، اولویت دیافراگم اشاره کرد. حالت های مختلف دوربین به این دلیل ایجاد شده اند که کاربر و عکاس بتواند در شرایط نوری خاص، مثل شرایط بسیار تاریک، یا شرایط بسیار نورانی از این تنظیمات استفاده کند و بهترین عکس را بگیرد.

• نورسنجی نقطه ای 

نورسنجی نقطه ای، تنها میزان نور در اطراف نقطه فوکوس را ارزیابی کرده و نوردهی سایر بخش ها را بر اساس آن تنظیم می کند. مثلا هنگام عکاسی از پرندگان استفاده از این حالت پیشنهاد می شود زیرا معمولا پرندگان بخش کوچکی از کادر را اشغال می کنند. از آنجایی که در این حالت نورسنجی، نقطه فوکوسی که شما انتخاب می‌ کنید ملاک تعیین نوردهی است؛ حتی اگر پرنده در گوشه ی تصویر باشد هم می ‌توانید نور مناسبی داشته باشید.

همچنین برای همان مثال headshot اگر سوژه بخش کوچکی از کادر را اشغال کند، استفاده از این حالت نوردهی مناسب تر است، چرا که با تنظیمات میانه یا ماتریسی به احتمال زیاد سوژه شبحوار یاضد نور میشود.

• نورسنجی میانه

استفاده از همه ی کادر برای محاسبه ی نوردهی (Exposure) همیشه مناسب نیست. اگر می خواهید  یک headshot -عکسی از سر و شانه-  از شخصی بگیرید که پشت به آفتاب ایستاده است؛ نور سنجی میانه مناسب خواهد بود. در این حالت نورسنج، نور مرکز تصویر و اطراف آن را ارزیابی کرده و گوشه های کادر را نادیده می‌ گیرد. در مقایسه با حالت نورسنجی ماتریسی این نوع نورسنجی، نقطه فوکوس انتخابی را لحاظ نکرده و تنها نور میانه ی تصویر را در نظر می گیرد.

• نورسنجی ماتریسی