عکاسی مونوکروم با نور کم

در این مقاله از نمایندگی نیکون به طور کامل به آموزش عکاسی مونوکروم با نور کم خواهم پرداخت و ترفندهایی در مورد ویرایش آن نیز خواهم گفت.تکنیک‌هایی در مورد عکاسی مونوکروم یا تک رنگ با نور کم را به شما خواهم گفت. این یکی از آرامش بخش ترین سبک‌های عکاسی است که طرفداران زیادی نیز دارد.

در شرایطی که دوربین‌ها و لنزهای جدید رنگ‌های فوق‌العاده‌ای را ثبت می‌کنند، همه ما در عکس‌هایی با رنگ‌های اشباع شده در رسانه‌های اجتماعی، غرق شده‌ایم. این در حالی است که تا چند دهه قبل، همه جهان را خاکستری می‌دیدیم. حتی با وجود اینکه عکاسی امروزه می‌تواند میلیون‌ها رنگ را به ارمغان بیاورد، اما آرامشی که در عکس‌های سیاه و سفید وجود دارد در آنها نیست.

سیستم Fred Archer Zone

به عبارت ساده این سیستم عکس را بر اساس تنالیته‌های خاکستری، از سفید تا سیاه، به ده بخش تقسیم کرده و هر کدام را با یک نقطه نشان می‍‌دهند. به طور کلی، مناطق I و II به عنوان زیرمجموعه در نظر گرفته می‌شوند، چرا که نمی‌توان از آنها جزئیات زیادی را بدست آورد و بیشتر نواحی تاریک است. به همین صورت در نواحی IX و X نیز جزئیات با رنگ سفید ناشی از نور زیاد ادغام شده و تشخیص آنها بسیار سخت است. اما مثل همیشه، هیچ قانون سخت و غیر ممکنی در هنر وجود ندارد. این در نهایت خود ما هستیم که در مورد چگونگی و زمان ترکیب رنگ‌ها و تیره و روشنی تصمیم می‌گیریم.

نوردهی

تصویر سازی ابتدایی:
اول گام تصویر سازی مقدماتی است.خیلی ها عکس معمولی و تار را به عکس خاکستری تبدیل می کنند.غافل از اینکه عکس های مونوکروم به وضوح و تضاد رنگ بیشتری نیاز دارند.اگر می خواهید عکس مونوکروم داشته باشید، قبل از فشردن دکمه شاتر باید تصمیم بگیرید و برای آن برنامه ریزی کنید، نه پس از اتمام کار

نور رسانی:
از نوردهی در وسط روز یا نور در پشت صحنه خودداری کنید.در هر کدام از این موارد در صورتی که از منظره ای همراه با آسمان عکس بگیرید، آسمان دو تا سه برابر روشن تر از خود منظره خواهد بود و چشم بیننده جلب آن می شود. بهترین راه این است که خورشید پشت سر شما باشد و سوژه را روشن کند.در این شرایط سوژه روشن تر از آسمان خواهد بود.

نسبت دینامیک:
همانطور که در سیستم ناحیه بندی گفته شد، ما با نسبت دینامیک بسیار بالایی در عکس های مونوکروم روبرو هستیم.همیشه سعی کنید ISO اولیه را حفظ کنید.این نویز نیست که باید نگرانش باشید، بلکه نسبت دینامیک است که عکس های سیاه سفید به آن نیاز دارند. تمام دوربین ها در ISO اولیه نسبت دینامیک خوبی دارند بنابراین با همان پیش بروید.

براکت گذاری:

از آنجا که در مورد ۶-۷ نقطه از نسبت دینامیک صحبت می کنیم، انعکاس تمام آنها در یک عکس کار سختی است.اینجاست که براکت گذاری مطرح می شود.سعی کنید ۳ عکس مجزا را با یک نقطه براکت کنید، و در نهایت ترکیب ۹ یا چند نقطه دیگر را هم داشته باشید.

دیافراگم:
برخلاف عکاسی حیات وحش که در آن دیافراگ کاملا باز است، بهتر است که در عکاسی از مناظر دیافراگم کوچکتر باشد.اول اینکه بیشتر لنزها در نهایت وضوح قرار دارند و دوما باید بتوانید میدان دید دارای عمق را بگیرید.گاهی بهتر است که از روش فوکس چندگانه استفاده کنید.

ترکیب بندی

فضای منفی : اکثر عکاسان سبک عکاسی مونوکروم low key ، بیشتر کادر خود را با فضای منفی پر می‌کنند. هیچ استثنایی هم وجود ندارد، زیرا خود من نیز یکی از آنها هستم. تاریکی اطراف سوژه چیزی است که در واقع باعث ایجاد احساس در عکس می‌شود. وقتی همه چیز تاریک است، چشم‌های ناظر به طور طبیعی به قسمت روشن‌تر تصویر کشیده می‌شوند .