شیوه های نورسنجی

حالات مختلف نورسنجی و کاربرد آن ها

اگر مبحث شیوه های نورسنجی را از گذشته با ان اشنا شده باشید.روش استفاده از عواملی که بر نوردهی تاثیر می گذارند  یعنی مقدار دیافراگم و سرعت شاتر و میزان حساسیت را میدانید.ولی برای تنظیم سرعت شاتر یا میزان دیافراگم و یا برای اطلاع رسانی به شما برای تنظیم بهینه عوامل موثر بر نوردهی، دوربین چگونه مقدار روشنایی و نور صحنه را اندازه می گیرد؟ جواب این سوال ساده است : توسط نورسنج درون دوربین.

در بیشتر دوربین های عکاسی DSLR برای اندازه گیری مقدار نور از حسگر اختصاصی استفاده می شود. این سنسور معمولاً در درون منظره یاب قرار دارد و نور وارد شده به دوربین را دریافت و اندازه گیری می کند.

ولی در زمانی که دوربین های عکاسی نورسنج داخلی ندارند استفاده از نورسنج های دستی در میان کاربران حرفه ای کاملاً رایج می باشد. هنوز هم بعضی از عکاسان حرفه ای ترجیح می دهند از نورسنج های دستی و مدرن امروزی استفاده کنند.

روش نورسنجی به دو حالت انجام می شود :

• نورسنج های دستی ( خارج از دوربین ) نوری که به سوژه تابیده می شود ( اعم از نور طبیعی یا نور مصنوعی ) را انذازه گیری می کنند
•  نورسنج های درون دوربین نور بازتابی را فاکتور سنجش قرار می دهند.

پس بدین ترتیب سیستم نورسنج درونی به دوربین می گوید نور بازتابی از سوژه چه مقدار روشن یا چه مقدار تیره است. برای اختصاص مقدار روشن یا تاریک بودن ، به ملاک و معیاری جهت سنجش نور نیاز داریم . در بیشتر دوربین های عکاسی مجهز به نورسنج داخلی، این معیار برابر با روشنایی یک سطح خاکستری ۱۸ درصد می باشد.

در اصل ، از آنجایی که دریافت و ادراک چشم ما از روشنایی به گونه ای است که خطی نبوده و لگاریتمی می باشد ، مقدار خاکستری ۱۸ درصد( صفر درصد= سیاه و ۱۰۰درصد=سفید) معادل ۵۰ درصد روشنایی بوده و به عنوان خاکستری میانه معرفی می شود.

با توجه به نوع دوربین، ممکن نمایش خوانش نورسنجی متفاوت باشد ولی در بیستر دوربین ها برای نمایش مقدار نورسنجی از مقیاس گرافیکی خطی درون منظره یاب یا صفحه نمایش های بالا یا پشت دوربین استفاده می شود. این مقیاس خطی دارای نمادهای مربوط به گام های نوردهی نیز می باشد.

حالات مختلف نورسنجی

در این مدت با گذشت سالها و دقیق تر و پیچیده تر شدن سیستم های نورسنجی دوربین های عکاسی دیجیتال، کارکرد آن ها همچنان ساده و آسان باقی مانده است. حالت های اساسی نورسنجی شامل :

1. نورسنجی چند قسمتی ( Multi Segment )
2. نورسنجی مرکزگرا (Center-Weighted)
3. نورسنجی نقطه ای (Spot ) می باشد.

نورسنجی چندقسمتی یا چند ناحیه ای از طرف سازندگان مختلف دوربین با نام های مختلفی در بازار ارائه شدند، برای مثال شرکت نیکون از اصطلاح ماتریسی، شرکت کانن از اصطلاح ارزیابی (evaluative)، شرکت الیمپوس از واژه ESP و شرکت لایکا از اصطلاح کلاسیک برای این حالت نورسنجی استفاده می کنند. و همینطور نمادهایی که استفاده کردن برای حالت های مختلف نورسنجی نیز در بیشتر موارد متفاوت هستند.

نورسنجی چند قسمتی (Multi-Segment Metering )

در این حالت نورسنجی از سنجش کامل نور بازتابی صحنه برای ایجاد یک نوردهی متعادل استفاده می کند و در بیشتر دوربین ها، حالت پیش فرض نورسنجی است. در این حالت، کل کادر به نواحی مختلف تقسیم شده ( معمولاً پنج ناحیه ) و خروجی نورسنج به صورت میانگین میزان نور این نواحی خواهد بود.

به این نیز دقت کنید که از عواملی که در نور سنجی تاثیر می گذارد محل فوکوس دوربین عکاسی می باشد.  پس از خوانش نور از نواحی مختلف کادر، سیستم نورسنجی به محل فوکوس توجه کرده و اهیمت بیشتری به این قسمت می دهد

اکثر دوربین های عکاسی مدرن و دیجیتالی امروزی از سنسور های نور سنجی با نواحی متنوع ( پیکسل ) استفاده کرده و نه تنها نور خاکستری موجود در صحنه بلکه رنگ و حتی فاصله نسبی سوژه های درون قاب را برای هرچه دقیق تر شدن نورسنجی درنظر می گیرند.