دیافراگم در عکاسی

یکی از سه اصل مهم و اساسی در عکاسی دیافراگم است. که دو فاکتور دیگر ان ایزو و سرعت شاتر هستند دیافراگم در دوربین یکی از مهمترین تنظیماتی است که در سبک مختلف عکاسی است به همین منظور بر روی عکس های شما بیشترین تاثیر را می گذارد. دیافراگم در عکاسی می توانید با مات کار کردن پس زمینه و سایز و حجم جدید به عکس های شما اضافه کند و البته موجب میشود تا که نوردهی عکس های شما تغییر می کند و عکس های شما روشن تر از قبل یا تیره تر می شوند.

دیافراگم چیست؟

می توان به زبان ساده گفت که دیافراگ همان اندازه باز شدن دهانه لنز دوربین است که چگونگی کار کردن با ان می توان به شما این توانایی رو بدهد تا عمق میدان و نور تصویر را ایجاد کنید.

دیافراگم مشخص می‌کند که دهانه لنز چه میزان باز باشد. زمانی که عکاس دیافراگم را تنظیم می‌کند درون دوربین مجموعه‌ای از تیغه‌های دایره‌ای باز و بسته می‌شوند. مردمک چشم انسان نسبت به نور زیاد بسته می‌شود و زمانی که نور محیط هم کم است باز می‌شود. دیافراگم نیز همین سیستم روندی را دارد و نسبت به شرایط نوری متفاوت تغییر می‌کند. تنها فرقاین است که این تغییر مکانیکی است و بیولوژیکی نیست.

نقش دیافراگم

دیافراگم در کنترل نوردهی کمک می‌کند. همچنین که یک پنجره بزرگ اجازه ورود نور بیشتری را به داخل اتاق می‌دهد، یک دیافراگم باز (f-number کوچک) تصویر روشن‌تری به شما ارائه می‌دهد. و اگر یک تصویر خیلی تاریک باشد، باز کردن دیافراگم به درتی و روشنایی آن کمک می‌کند.

ولی کار اصلی دیافراگم چیست ؟صد در صد کار ان بیشتر از کنترل روشنایی یا تاریکی تصویر است. دیافراگم به کاربر این امکان را می‌دهد که روی میزان فوکوس و تاری تصویر کنترل داشته باشد. که اغلب پرتره‌های رویایی با پس‌زمینه‌های تاری مانند تصویر زیر را دیده‌اید:

روش تنظیم

دیافراگم عمق میدان و نوردهی را تحت کنترل می گیرد و باز کردن دیافراگم برای مات کردن پس زمینه باعث روشن شدن تصویر هم می‌شود. عکاس‌های پیشرفته از سرعت دیافراگم و ایزو هم برای متعادل ساختن میزان نوردهی استفاده می‌کنند. ولی در شرایطی که با ایزو و سرعت دیافراگم هم آشنایی ندارید می‌توانید در صورتی که دیافراگم را کنترل می‌کنید، تصویر خودتان را هم به خوبی نوردهی کنید.

لنز و چند هشدار

در ابتدا اینکه دیافراگم باز تاثیر متنوع زیادی روی عکس های شما دارد ولی گرفتن عکس‌های واضح را سخت می‌کند. اگر قرار است از دیافراگمی مانند f/2.8 استفاده کنید، باید به ویژگی فوکوس خودکار دوربین خودتان اطمینان داشته باشید. نحوه استفاده از فوکوس خودکار تک نقطه‌ای را یاد بگیرید و در مواقعی که فوکوس روی سوژه سخت است از دیافراگم‌های خیلی باز استفاده نکنید. دیافراگم می تواند با یک عدد به نام “عدد f” یا ” f-stop” بیان شود.

فاصله هم نقش اساسی در عمق میدان دارد. هرچقدر به سوژه نزدیک‌تر باشید پس‌زمینه تارتر خواهد بود. به همین دلیل در صورتی که برای مثال قصد دارید به عکسی ماکرو یا کلوزآپ بپردازید و به پس زمینه مات نیاز دارید می‌توانید از دیافراگم‌های بسته‌تر هم استفاده کنید. در صورتی که برای عکاسی ماکرو از دیافراگم باز استفاده کنید، قسمت کمی از تصویر در فوکوس خواهد بود.

میزان باز یا بسته بودن

مقدار باز یا بسته بودن دیافراگم در همه ی لنزها برابر نیست. بغضی لنزها به شما امکان عکاسی با دیافراگم‌های خیلی بازی مانند f/1.8 را می‌دهند در حالی که برخی دیگر امکان عکاسی با دیافراگم‌های پائین‌تر از f/3.6 را ندارند. مدل ساخت لنزهای زوم موجب می‌شود گنجاندن دیافراگم باز در آن‌ها خیلی سخت باشد. به خاطر همین موضوع نیز بیشتر لنزها محدوده دیافراگم بسته‌ای دارند. از طرف دیگر دیافراگم f/1.8 برای لنزهای پرایم موضوع عادی‌ای است.