آموزش فوکوس کردن در عکاسی

آموزش فوکوس کردن در عکاسی

استفاده از فوکوس خودکار در روزهای افتابی و روشن وهنگامی که سوژه ی مورد نظر شما واضح باشد، گزینه ی بسیار خوبی است؛ ولی اگر شما در محیطی با نور کم عکاسی کنید و قصد داشته باشید تا روی یک سوژه خاص فوکوس کنید و یا سوژه به خوبی پیدا نباشد، در ان زمان به کمک اتوفوکوس نمی توانید عکس خوبی بگیرید.ما در این مطالب به شما آموزش فوکوس کردن در عکاسی را به بهترین نحوه یاد می دهیم.

۱-دیوپترتان را تنظیم کنید Diopter

در ابتدا شما باید دیوپتر یا عدسی دوربینتان را تنظیم کنید. اگر نتوانید سوژه عکاسی را با وضوح کامل در عدسی ببینید هیچ جوره نمیتوانید بفهمید که آیا فوکوس خوبی روی سوژه انجام شده یا نه. کنار عدسی چشمی (همانطور که در تصویر میبینید)، یک چرخ کوچک برای تنظیم فوکوس عدسی روی سوژه عکاسی وجود دارد.

این امکان را دارید تا عدسی را روی درجات نسبتا بالا تنظیم کنید؛ ولی اگر نیاز به اصلاح دید بیشتری داشتید باید این را نیز بدانید که بسیاری از شرکت های تولید کننده دوربین های DSLR/SLR، دیوپترهای جایگزینی در محدوده ۵- تا ۴+ هم تعبیه کرده اند که در شرایطی که نیاز است میتوانید از آنها استفاده کنید.

۲-  منظره یاب دوربین عکاسی

برای عکاسی حرفه ای باید با زیر و خم دوربینتان آشنا شوید. و اگر از مشخصات و ویژگی های دوربین خود اطلاعات کافی ندارید دفترچه راهنمای دوربین  را مطالعه کنید. دوربین های DSLR معمولی ۹ تا ۱۱ نقطه فوکوس دارند. این نقاط فوکوس در دوربینهای حرفه ای ۴۵ تا ۵۱ نقطه میرسد ( البته فقط ۱۱ تا ۱۹ نقطه قابل انتخاب است و بقیه نقاط کمکی محسوب میشوند).

در کل دو نوع نقطه فوکوس در عکاسی وجود دارد:

نقطه تک سطحی و نقطه متقاطع. نقطه تک سطحی فقط روی خطوط کنتراست عمودی (در زاویه ۹۰ درجه) برای جهت گیری شان به کار میرود؛ سپس همانطور که در بالا اشاره شد، اگر از منظره یابتان به سوژه نگاه کنید، بیشتر نقاط فوکوس مستطیلی شکل هستند، بعضی هایشان مستطیل افقی و برخی دیگر به صورت عمودی.

پس اگر قرار است از یک درخت عکاسی کنید نقطه فوکوس عمودی نمیتواند لبه درخت را پیدا کند؛ بلکه نقطه فوکوس افقی این کار را میکند. با توجه این نکات و با انتخاب نقطه فوکوس مناسب میتوانید روی خطوطی که میخواهید تمرکز کنید و مابقی را نادیده بگیرید.

هر نقطه فوکوس حساسیت خاص خودش را دارد. بیشتر دوربین های عکاسی برای فوکوس خودکار به لنزی که دیافراگم آن حداکثر ۵٫۶ باشد نیاز دارند. در بیشتر دوربین ها نقاط فوکوس خودکار جانبی این حساسیت را دارند و اگر لنزهایی با دیافراگم حداکثر ۲٫۸ استفاده کنید، این حساسیت بیشتر هم میشود.

در نتیجه اگر در محیطی با نور کم عکاسی می کنید، احتمالا با استفاده از AF نقطه فوکوس بهتری به دست میآورید. اگر از لنز f2.8 استفاده نکنید، در مورد نقطه کانونی مرکزی مزیت خاصی برایتان ایجاد نمی شود؛ ولی چون نقطه فوکوس تان متقاطع است احتمالا نقطه کانونی مرکزی دقیق تری هم خواهید داشت.

۳- فوکوس را دستی تنظیم کنید

بیشتر سیستم های فوکوس خودکار با خطا مواجه می شوند و احتمال دارد تا بهترین نقطه فوکوس را تحت شعاع خودشان قرار بدهند.شما این امکان را دارید تا با فوکوس دستی لنز مقدار این خطا را به حداقل برسانید و بعد به سیستم AF اجازه بدهید که بقیه مراحل کار را طی کند.

لنزهای با کیفیت که کمی گران هم هستند به شما این امکان را می دهند که حتی در صورت قفل شدن AF، باز هم بتوانید فوکوس دستی را اعمال کنید. لنزهایی با قیمت پایین چنین ویژگی هایی ندارند و بعد از قفل شدن AF دیگر نمی توانید کنترلی روی فوکوس داشته باشید.